Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Przywództwo Regionalne syryjskiej partii Baas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Remove ads

Przywództwo Regionalne – najwyższy stały organ kierujący syryjską partią Baas. Po upadku reżimu Baas w grudniu 2024 roku Partia Baas zawiesiła na czas nieokreślony wszelkie swoje działania i przekazała swoje aktywa państwu syryjskiemu, co de facto doprowadziło do rozwiązania partii. W dniu 29 stycznia 2025 roku partia została formalnie rozwiązana przez syryjski rząd opiekuńczy.

Nazwa i kompetencje

Podsumowanie
Perspektywa

Ideologia baasistowska zakłada istnienie jednego wielkiego narodu arabskiego. Partia Baas posiadała zatem Przywództwo Narodowe, które kierowało strukturami organizacji w całym świecie arabskim, oraz Przywództwa Regionalne, zarządzające strukturami partyjnymi w poszczególnych państwach. W praktyce politycznej syryjskiej partii Baas Przywództwo Narodowe straciło na znaczeniu i jego istnienie ma wymiar wyłącznie symboliczny[1]. Rywalizacja między Przywództwem Narodowym i Regionalnym, z uwagi na różnice poglądów między członkami każdego z ciał, zaistniała już po przejęciu władzy w Syrii przez partię. Przywództwo Regionalne, któremu de facto przewodził Salah Dżadid, reprezentowało bardziej radykalne poglądy niż Przywództwo Narodowe z gen. Aminem al-Hafizem i twórcami partii Salah ad-Dinem al-Bitarem oraz Michelem Aflakiem. W rywalizacji o kontrolę nad organizacją zwycięstwo odniosło Przywództwo Regionalne. 19 grudnia 1965 gen. al-Hafiz, widząc, że traci wpływy w kraju mimo pełnienia urzędu głowy państwa, postanowił rozwiązać Przywództwo Regionalne[2]. Decyzja ta została odwołana po tym, gdy radykałowie na czele z Dżadidem i Hafizem al-Asadem przejęli władzę w kraju drogą drugiego zamachu stanu[3].

Remove ads

Kompetencje

Przywództwo Regionalne było najwyższym stałym organem kierującym działaniami syryjskimi partii Baas między jej poszczególnymi kongresami, które odbywały się nieregularnie[1]. Konstytucja Syrii stanowiła, że kandydat na prezydenta Syrii, zanim jego kandydatura zostanie przedstawiona Zgromadzeniu Ludowemu i poddana pod referendum, musiała zostać zaakceptowana przez Przywództwo Regionalne[1]. Przywództwu Regionalnemu podlegała panarabska zbrojna organizacja palestyńska As-Sa’ika[4]. Przy Przywództwie działało również Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, które w teorii zajmowało się koordynowaniem działań krajowych agencji wywiadowczych. W praktyce jednak miały one szeroką autonomię[5].

Remove ads

Skład

Podsumowanie
Perspektywa

Sekretarze generalni

  • Hammud asz-Szufi (5 września 1963-1 lutego 1964)
  • Szibli al-Ajsami (5 lutego 1964-4 października 1964)
  • Amin al-Hafiz (4 października 1964-19 grudnia 1965)

Przywództwo Regionalne rozwiązane między 19 grudnia 1965 a 27 marca 1966

Zastępcy sekretarzy generalnych

  • Fahmu al-Aszuri (1 lutego 1964-17 marca 1965)
  • Muhammad az-Zubi (17 marca-1 sierpnia 1965)
  • Salah Dżadid (1 sierpnia 1965-13 listopada 1970)
  • Muhammad Dżabir Badżbudż (18 listopada 1970-7 stycznia 1980)
  • Zuhajr Maszarika (7 stycznia 1980-20 stycznia 1985)
  • Sulajman Kadda (20 stycznia 1985-9 czerwca 2005)
  • Muhammad Sa’id Bichajtan (9 czerwca 2005-8 lipca 2013)
  • Hilal Hilal (10 lipca 2013-8 maja 2024)
  • Ibrahim al-Hadid (8 maja-11 grudnia 2024)

Członkowie[6][7]

Więcej informacji Nazwisko, Data włączenia ...

Członkowie Komitetu Nadzoru i Kontroli

Więcej informacji Nazwisko, Data włączenia ...
Remove ads

Charakterystyka składu osobowego Przywództwa Regionalnego

Według badań Nikolaosa van Dama w pierwszych latach po zdobyciu władzy w Syrii przez partię Baas w Przywództwie Regionalnym proporcje między działaczami pochodzącymi z mniejszości wyznaniowych a sunnitami były prawie równe (27 sunnitów i 23 przedstawicieli mniejszości - 10 druzów, 7 alawitów, 5 ismailitów i chrześcijanin). Podobnie wyglądała sytuacja w latach 1966-1970, gdy przez Przywództwo przewinęło się 33 sunnitów i 31 działaczy pochodzących z mniejszości, w tym piętnastu alawitów. W najwyższym krajowym organie partii Baas nie było żadnego polityka pochodzącego z Damaszku lub Aleppo. Sytuacja ta uległa zmianie po przejęciu władzy przez Hafiza al-Asada w 1970. W ramach tzw. Ruchu Korygującego całkowicie wymieniono skład Przywództwa Regionalnego. W celu przekonania notabli miejskich do rządów partii Baas al-Asad wprowadził do niego działaczy pochodzących z miast, należących do sunnickiej większości[8][9]. W latach rządów Hafiza al-Asada członkami Przywództwa Regionalnego było 67 sunnitów, 20 alawitów, 7 chrześcijan i 4 druzów. W latach 2000–2011 liczba sunnitów była jeszcze wyższa (127 przy 42 alawitach, 20 druzach, 12 chrześcijanach i 11 ismailitach)[9].

Remove ads

Uwagi

  1. [a]
    Pozostawał w Przywództwie do śmierci.
  2. [b]
    Pozostawał w Przywództwie do śmierci.
  3. [c]
    Pozostawał w Przywództwie do śmierci w zamachu.
  4. [d]
    Pozostawał w Przywództwie do śmierci w zamachu.

Przypisy

Bibliografia

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads