Pył (gruntoznawstwo)

Pył (ang. silt) – frakcja granulometryczna gleb lub gruntu (od 0,002 mm do 0,05 mm^[1] lub 0,063 mm^[2] według ISO 14688). Zgodnie z klasyfikacją Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego frakcja pyłowa obejmuje wymiary od 0,002 do 0,05 mm i dzieli się na pył gruby (0,05-0,02 mm) i pył drobny (0,02-0,002 mm)^[1].

Ten artykuł dotyczy typowego użycia słowa pył. Zobacz też: inne znaczenia słowa „pył”.

Podgrupy

Podgrupy granulometryczne pyłu oraz udział poszczególnych frakcji (według BN-78/9180-11)^[3]:

• pył piaszczysty: piasek 25–59%, pył 41-75%, ił 0–20%,
• pył zwykły: piasek 0–24%, pył 56-100%, ił 0–20%,
• pył gliniasty: piasek 0–38%, pył 41-79%, ił 21–35%,
• pył ilasty: piasek 0–23%, pył 41-64%, ił 36–50%.

Podgrupy granulometryczne pyłu oraz udział poszczególnych frakcji (od 2008 r.)^[4][5]:

• pył gliniasty: 8% ≤piasek< 50%,50% <pył≤ 80%,ił≤ 12%,
• pył zwykły: piasek< 20%, pył> 80%, ił≤ 12%,
• pył ilasty: piasek< 38%,50% <pył< 88%,12% <ił≤ 27%.

Glina pylasta według wcześniejszych klasyfikacji to obecnie pył ilasty (clSi)^[2].

Przybliżone porównanie obu klasyfikacji^[4][5]:

Klasyfikacja według BN-78/9180-11	Klasyfikacja po 2008 r.
pył piaszczysty	glina piaszczysta
pył zwykły	pył zwykły
pył gliniasty grubopyłowy (zawierający powyżej 20% frakcji pyłu grubego)[a]	glina piaszczysta
pył gliniasty drobnopyłowy (zawierający do 20% frakcji pyłu grubego)[a]	pył gliniasty
pył ilasty	pył ilasty

Uwagi

1. Według klasyfikacji BN-78/9180-11