Quidam

Początki

Maciej Meller, Radosław Scholl i Rafał Jermakow założyli w Inowrocławiu w 1991 grupę pod nazwą Deep River, niedługo potem dołączył do nich Zbigniew Florek. Początkowo grali muzykę blues-rockową. Nazwę Quidam zespół przyjął w 1995. Po częstych zmianach wokalistów, na dłużej pojawiła się w tej roli Emilia Derkowska. Do grupy dołączyła także flecistka Ewa Smarzyńska. Wtedy to zmieniła się stylistyka muzyczna Quidam, idąc w stronę rocka progresywnego lat 70.

Pierwsza płyta

Po kilkuletniej pracy, licznych koncertach i zdobyciu wyróżnień na festiwalach w Polsce, w 1996 zespół wydał swą pierwszą płytę, zatytułowaną Quidam. Została ona pozytywnie przyjęta przez krytykę (pochlebne recenzje w pismach „Machina” i „Tylko Rock”) oraz publiczność polską i zagraniczną. Oprócz wzmianek w fanzinach i muzycznych czasopismach, oceniono ją jako piątą, w plebiscycie francuskiego „Big Bang” na najlepszą płytę art-rockową. Emilia Derkowska otrzymała tytuł „Twarzy Roku 1996” w plebiscycie magazynu „Tylko Rock”^[1].

Uznanie w artrockowym światku

W kwietniu 1997 miał miejsce pierwszy koncert zagraniczny grupy – w holenderskim Zwolle, na festiwalu „Day of Dreams”. Sukces koncertu spowodował ponowne zaproszenie grupy do Holandii dwa miesiące później, na „The Planet Pul Festival”. Podczas koncertów grupy Camel w Polsce w kwietniu 1997 wokalistka i flecistka zostały zaproszone przez Andy’ego Latimera do wspólnego wykonania z zespołem na scenie wstępu do suity Harbour of Tears. Latem tego roku Quidam wystąpił na festiwalu „Proglive '97” w Corbigny we Francji. Po dwóch kolejnych koncertach w Holandii rozpoczęto prace w studio nad materiałem do kolejnego albumu. W listopadzie, na zaproszenie Classic Rock Society, zespół wystąpił w brytyjskim Rotherham na imprezie „Awards Night” – uwieńczeniu plebiscytu miesięcznika artrockowego „Wondrous Stories” na najlepszych muzyków gatunku. Emilia Derkowska otrzymała wtedy tytuł trzeciej najlepszej wokalistki, a zespół – trzecie miejsce w kategorii „najlepszy zespół zagraniczny”^[1].

Na początku 1998 flecistkę Ewę Smarzyńską zastąpił Jacek Zasada.

Sny aniołów

W lutym 1998 zostało zakończone nagrywanie płyty Sny aniołów. Ukazała się ona w dwóch wersjach językowych – polskiej i angielskiej. Dystrybucją tej drugiej poza granicami Polski zajmowała się niezależna firma francuska, Musea. W Polsce płytę promował maxi-singel z utworem Moje anioły oraz dwoma koncertowymi – Bajkowy (z płyty Quidam) i covery Rhayader / Rhayader Goes To Town (z płyty The Snow Goose grupy Camel). Moje anioły dotarły na 10. miejsce Listy Przebojów Programu III PR.

W maju dwóch członków Quidam, Jacek Zasada i Maciej Meller, zostało zaproszonych przez Colina Bassa, basistę Camel, do wspólnego koncertu promującego nowe płyty Camel i solową Bassa. W tym samym miesiącu Quidam wystąpił jako support podczas koncertów Johna Wettona w Polsce oraz na autorskim koncercie w Studio im. Agnieszki Osieckiej w Warszawie, transmitowanym na żywo przez radiową „Trójkę”. W czerwcu koncertował we Francji – w Bordeaux i Paryżu, a w lipcu we Włoszech.

Na Festiwalu Rocka Progresywnego w Zielonej Górze zespół otrzymał nagrody w trzech kategoriach: dla najlepszej wokalistki, zespołu i basisty.

We wrześniu 1998 część grupy została zaproszona do udziału w sesji nagraniowej do albumu solowego Colina Bassa Outcast of the Islands – obok m.in. Andy’ego Latimera, Dave’a Stewarta, Fisha i Wojciecha Karolaka. W grudniu muzycy Quidam uczestniczyli w koncercie Bassa w Poznaniu.

I w tym roku Quidam został dostrzeżony przez czytelników „Wondrous Stories” – Emilię uznano trzecią najlepszą wokalistką, zespół – czwartym najlepszym nowym zespołem, a drugie miejsce przyznano Quidam w kategorii „najlepszy występ podczas koncertu organizowanego przez Classic Rock Society”^[1].

1999

W marcu 1999 Quidam wystąpił w Mexicali w Meksyku, na festiwalu „Baja Prog(inne języki)”, obok takich zespołów jak Arena, Crucible, Ten Jinn, After Crying, Cast, Iconoclasta i Halloween. Zapis koncertu został w tym samym roku wydany na płycie Baja Prog – Live in Mexico '99.

W kwietniu rozpoczęła się trasa zespołu z Colinem Bassem, promująca jego płytę Outcast of the Islands, gdzie Quidam występował indywidualnie w pierwszej części każdego koncertu, a następnie wspomagał instrumentalnie Bassa. W sumie były to cztery koncerty w Polsce (z czego jeden rejestrowany i transmitowany na żywo przez „Trójkę” ze Studio im. Agnieszki Osieckiej w Warszawie, wydany następnie jako Colin Bass Live at Polskie Radio III), cztery w Holandii, po jednym w Belgii i Francji oraz dwa w Hiszpanii.

2000

W 2000 Zbigniew Florek, Maciej Meller i Jacek Zasada wspomagali Colina Bassa w jego akustycznej trasie po Polsce. Część materiału z tych koncertów zarejestrowano i wydano na płycie Colin Bass Live Vol.2 – Acoustic Songs. Wiosną Quidam koncertował w Belgii i Niemczech oraz wystąpił w Szwecji na festiwalu w Göteborgu. Rozpoczął też pracę nad materiałem do trzeciej płyty studyjnej.

Pod niebem czas

Sesje nagraniowe do nowego albumu trwały przez cały rok 2001. Grupa koncertowała też w tym czasie, między innymi występując na Castle Party w Bolkowie oraz na festiwalu w Royan we Francji. Płyta Pod niebem czas ukazała się w marcu 2002. Wkrótce potem Quidam zagrał trzy koncerty z niemiecką grupą RPWL, otrzymał także zaproszenie do Brazylii na „Rio Festival”.

Zmiany i uśpienie

Jesienią od zespołu odszedł basista, Radosław Scholl. Zastąpił go Damian Sikorski – już z nim w składzie Quidam wystąpił z trzema koncertami w Brazylii, obok m.in. holenderskiej grupy Focus. Następnie grupa dała jeszcze kilka koncertów w krajach Beneluksu, zaś 15 lutego 2003 w Inowrocławiu miał miejsce pożegnalny koncert Quidam – zespół postanowiła opuścić wokalistka, Emilia Derkowska. Później odeszli także perkusista, Rafał Jermakow, i basista, Damian Sikorski. Działalność zespołu została zawieszona na około rok.

surRevival – odrodzenie działalności

Po prawie rocznym zastoju Zbigniew Florek, Maciej Meller i Jacek Zasada zdecydowali się wznowić działalność, stanęli jednak przed koniecznością znalezienia nowych muzyków do uzupełnienia składu. Dołączył do nich perkusista Maciej Wróblewski, następnie basista Mariusz Ziółkowski, a po żmudnych poszukiwaniach – wokalista, Bartosz Kossowicz.

Płyta surRevival, nagrana w nowym składzie i o nieco innym niż dotychczas profilu muzycznym, była przygotowywana prawie rok. Wydana została w czerwcu 2005. Jak wskazuje jej tytuł, to „przetrwanie” i „odrodzenie”.

… bez półPRĄDU …halfPLUGGED…

9 października 2006 została wydana płyta …bez półPRĄDU …halfPLUGGED…, będąca zapisem koncertu w Teatrze Miejskim w Inowrocławiu 29 maja tegoż roku. Znalazły się na niej utwory z płyty SurRevival, nowa wersja Sanktuarium z debiutanckiego albumu oraz covery następujących nagrań: Blackbird The Beatles, Wish You Were Here Pink Floyd, Nights in White Satin The Moody Blues i fragmenty Hush Deep Purple (w ostatnim utworze – Not So Close).

Alone Together

5 listopada 2007 ukazał się kolejny album studyjny Quidam, Alone Together. Materiał nagrywano od czerwca do sierpnia 2007 w inowrocławskim Islands Studio i Teatrze Miejskim, a zmiksowano w studio poznańskiego Radia Merkury. W jednym z utworów gościnnie zaśpiewała Emilia Nazaruk (dawniej Derkowska), poprzednia wokalistka grupy. Inni goście to Piotr Nazaruk (xaphoon, cytra) i Piotr Rogóż (saksofon altowy).

Saiko

Po dłuższej przerwie, 16 kwietnia 2012, ukazał się szósty, studyjny album zespołu. Muzycy Quidam postawili przede wszystkim na nastrój. Jak zaznaczają – w odróżnieniu od poprzednich albumów – brak tutaj wielowątkowych kompozycji, a minimalizm potęgują znaczenie każdego dźwięku. Za produkcję „Saiko” odpowiedzialny był Robert Szydło, natomiast masteringiem zajął się Marcin Bors. Oprawa graficzna to dzieło Michała Florczaka. Teksty były autorstwa Bartka Kossowicza i Maćka Mellera. Warto dodać, że po dłuższej przerwie zespół wrócił do pisania po polsku (jedynie w utworze „Walec”, w którym gościnnie zaśpiewała Natalia Grosiak, pojawił się tekst w języku angielskim). W 2014 gitarzysta zespołu Maciej Meller oświadczył, iż po ponad 20 latach zdecydował się opuścić Quidam^[2]. Od tamtej pory, Quidam pozostawał nieaktywny.

Zawieszenie działalności (2015–2024)

W 2017 Maciej Meller został gitarzystą koncertowym Riverside^[3], a Bartosz Kossowicz wokalistą Collage^[4], co przesądzało o zawieszeniu działalności Quidam. W 2021 nakładem wytwórni Gad Records ukazała się reedycja debiutanckiego albumu zespołu wraz z ponownie nagranym, w niemal oryginalnym składzie z 1996 utworem „Sanktuarium”. 8 stycznia 2023, podczas koncertu Macieja Mellera „Live After Zenith”, który odbył się w Teatrze Miejskim w Inowrocławiu, na scenie, obok Mellera wystąpili byli członkowie Quidam: klawiszowiec Zbigniew Florek i flecista Jacek Zasada. W wykonaniu utworu „Alone Together”, gościnnie wziął udział wokalista, Bartosz Kossowicz^[5]. 26 maja 2023, ponownie za sprawą Gad Records, ukazała się reedycja drugiego albumu Quidam – „Snów aniołów” z 1998. Na albumie znalazł się ponownie nagrany utwór „Pod Powieką”^[6].

Wznowienie działalności (od 2025)

W 2025 Quidam wznowił działalność i wystąpił na festiwalach w Ostrowie Wielkopolskim (26 lipca)^[7] oraz, z gościnnym udziałem Emilii Nazaruk, na Ino-Rock Festival w Inowrocławiu (23 sierpnia)^[8]. Na jesień 2025 zapowiedziano trasę koncertową razem z zespołem Amarok^[9].

Historia