Ray Casey

Raymond J. Casey (ur. 15 lutego 1900 w San Francisco, zm. 1986 w Palo Alto) – amerykański tenisista.

Ray Casey

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	15 lutego 1900 San Francisco
Data i miejsce śmierci	styczeń 1982 Palo Alto
Gra	leworęczny
Gra podwójna
Wimbledon	F (1925)

Kariera tenisowa

Studiował na University of California w Berkeley.

Wysoki, leworęczny, słynął z silnego serwisu, ale ograniczał udział w turniejach tenisowych do amerykańskiego Zachodniego Wybrzeża.

W 1925 roku wyjechał do Anglii i wziął udział w Wimbledonie, w parze z rodakiem Johnem Hennesseyem osiągając finał gry podwójnej. W decydującym meczu Amerykanie nie sprostali Jeanowi Borotrze i René Lacostowi przegrywając 4:6, 9:11, 6:4, 6:1, 3:6. Przed Wimbledonem Casey uczestniczył w turnieju w Eastbourne i zapisał się w historii tenisa najkrótszym setem turniejowym (6:0 z Brytyjczykiem J. D. Patrickiem Wheatleyem w 9 minut).

Latem 1925 roku Casey wystąpił także w mistrzostwach USA (obecnie US Open), w których przeszedł rundę, ale musiał wycofać się z rywalizacji z powodu zapalenia wyrostka robaczkowego.

W latach 50. i 60. był trenerem tenisowym w Santa Monica, opiekował się m.in. Bobem Lutzem.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra podwójna (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	1925	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	John Hennessey	Jean Borotra René Lacoste	4:6, 9:11, 6:4, 6:1, 3:6

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
• Profil na stronie Tennis Archives. tennisarchives.com. [dostęp 2013-08-20]. (ang.).