Region (podział administracyjny)

Region – najwyższa jednostka terytorialnej organizacji w państwie, bez względu na jego formę prawnoustrojową, o relatywnie dużej powierzchni i znacznej liczbie ludności, jednolita z punktu widzenia gospodarczego, społecznego i kulturowego, w której jest prowadzona odpowiednia do potrzeb polityka gospodarcza, społeczna i kulturalna przez powołane do tego instytucje regionalne^[1].

Jednostki terytorialne tego typu mogą nosić różne nazwy, np. województwo, okręg, obwód, wspólnota autonomiczna.

Podział

Wyróżnia się cztery typy prawnoorganizacyjne regionów, mając na uwadze status prawny i zakres zadań instytucji regionalnych:

• region administracyjny – obszar dekoncentracji wybranych funkcji administracji publicznej, wykonywanych przez rządowe instytucje terytorialne;
• region samorządowy – forma decentralizacji administracji państwowej; regiony są jednostkami podziału terytorialnego, w których istnieje samorząd terytorialny;
• region autonomiczny – forma decentralizacji działalności ustawodawczej i administracyjnej państwa, w założeniu nie naruszająca jednolitości państwa;
• region federalny – część składowa państwa federalnego.

Region to także nazwa jednostek podziału administracyjnego w wielu krajach świata:

• Chile,
• Dania,
• Francja,
• Peru.
• Włochy,

Zobacz też

• region – kraina geograficzna