Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Renault Master
Samochód dostawczy segmentu E Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Renault Master – samochód dostawczy klasy wyższej produkowany pod francuską marką Renault od 1980 roku. Od 2024 roku produkowana jest czwarta generacja modelu.
Pierwsza generacja
Podsumowanie
Perspektywa

Renault Master I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1980 roku.
Pierwsza wersja modelu Master weszła do produkcji w 1980 roku. Auto miało dość charakterystyczny wygląd oraz nowatorską konstrukcję. Podobnie jak w Fiacie Ducato zastosowano w nim napęd na przednią oś, jednak wzdłużny silnik wymusił dość wysoką pozycję kierowcy w kabinie, w której znalazły się także pokrywy, umożliwiające (poza przednią maską) dostęp do niego. Dostępny był w trzech rozstawach osi (2,87 m, 3,23 m, 3,70 m) i w kilku wersjach nadwozia (furgon o pojemności 9–12,7 m³, mikrobus, ramy pod zabudowy). Master występował w czterech wersjach DMC: 2,8 t, 3,0 t, 3,1 t, 3,5 t. Zastosowano w nim dość nowoczesne jak na owe czasy silniki Diesla Fiat-SOFIM (później Iveco-SOFIM, a obecnie Iveco) o pojemności 2,4 dm³ z pośrednim wtryskiem paliwa (o mocy maksymalnej 72 KM) oraz silniki Renault z rodziny Dourvin: wysokoprężny 2,1 dm³ (61 KM), benzynowy 2,0 (80 KM) i 2,2 dm³ (90 KM). Po pewnym czasie do produkcji wszedł Master w wersjach B90 i B110. Nowe wersje Mastera posiadały napęd na tylną oś lub napęd na cztery koła (później zmieniono nazwę tych wersji z Master na Messenger).
W 1989 roku silnik 2,4 dm³ został zastąpiony przez nieco większą jednostkę o pojemności 2,5 dm³ produkcji Iveco-SOFIM. Nowy silnik dostępny był w Masterze w kilku wersjach mocy maksymalnej. Wolnossący o mocy 75 KM i turbo o mocy 88 KM. W 1990 roku podniesiono moc wersji wysokoprężnej z turbodoładowaniem do 94 KM. W wersjach B90/B110 występował silnik 2,5 dm³ z turbosprężarką o mocy podniesionej do 106 KM.
W 1994 roku przeprowadzono ostatni facelifting Mastera. Od tego roku były dostępne silniki: wysokoprężny wolnossący Renault 2,1 dm³ (64 KM), wysokoprężne Iveco 2,5 dm³ w wersji wolnossącej (75 KM) i turbo (94 KM) oraz benzynowy Renault (90 KM).
Silniki
- Benzynowe
- Diesla
Remove ads
Druga generacja
Podsumowanie
Perspektywa



Renault Master II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1997 roku.
Prace nad drugą generacją Renault Master rozpoczęły się już w 1987 roku, ale ze względu na wysokie koszty projektowania prace przerwano. W 1989 roku Renault doszedł do porozumienia z DAFem i prace ruszyły na nowo. Po bankructwie DAFa w 1993 roku koncern Renault przejął w całości proces projektowania na siebie. W 1995 roku koncern Renault podpisał umowę z Iveco o wspólnej produkcji kabin dla nowych modeli Mastera, Mascotta i Daily III. Ze względu na rosnące koszty projektu postanowiono poszukać partnera, ostatecznie został nim w 1996 roku General Motors. Z nowym partnerem zawarto porozumienie, w którym uzgodniono, że dostawcze modele Renault będą sprzedawane w sieci GM pod markami Opel i Vauxhall. Pierwszym dostawczym modelem Renault sprzedawanym w sieci GM był Trafic pierwszej generacji, który występował pod nazwą Opel/Vauxhall Arena. W końcu dokończono projekt i nowy Master został zaprezentowany w 1997 roku. Podczas prezentacji oraz pierwszych testów Renault Master zebrał sporo pozytywnych opinii, miały one swoje odzwierciedlenie w tytule Samochód Dostawczy Roku 1998 (Van of the year 1998).
Od początku Master oferowany był w kilku wersjach zabudowy: furgon (pojemność 8–13,9 m³), kombi (6-9 miejsc), mikrobus (fabryczne 16-osobowe wersje), platforma do zabudowy i rama do zabudowy (z pojedynczą, lub z podwójną kabiną). Początkowo Master dostępny był z silnikami 2.5 D i 2.8 dTi, nieco później dołączył do nich silnik 1.9 dTi. Na etapie projektowania zatroszczono się także o ekologię, dzięki czemu prawie 90% materiałów wykorzystywanych przy produkcji Mastera może zostać ponownie przetworzone.
W latach 2000–2001 wprowadzono do produkcji nowe silniki dCi z wtryskiem Common rail, które zastąpiły starsze jednostki. Motor 1.9 dTi został zmieniony przez silnik 1.9 dCi. Silnik 2.5 D został zastąpiony przez 2.2 dCi, a 2.8 dTi przez 2.5 dCi (115 KM).
Renault Master w 2003 roku doczekał się dużego face liftingu. Przeprojektowano całkowicie przednią ścianę nadwozia i wnętrze auta. Do napędu zmodernizowanego Mastera posłużyły jednostki 2.2 dCi i 2.5 dCi (115 KM). W kolejnych latach zmieniono także paletę silników. Silnik 2.2 dCi został wycofany i zastąpiony przez jednostkę 2.5 dCi o mocy maksymalnej 100 KM. Największą nowością był jednak silnik 3.0 dCi konstrukcji Nissana. W późniejszych latach silnik 3.0 dCi został zastąpiony jednostką 2.5 dCi o mocy maksymalnej 145 KM, a wersja 2.5 dCi 115 KM została wzmocniona do 120 KM.
Pod koniec produkcji Master sprzedawany był tylko z silnikami 2.5 dCi w trzech wariantach mocy maksymalnej: 100 KM, 120 KM, 145 KM.
Po połączeniu Renault i Nissana do sieci sprzedaży japońskiej marki trafił Renault Master, który był w niej sprzedawany jako Nissan Interstar.
W niektórych sieciach sprzedaży pod nazwą Renault Master Maxi był sprzedawany Renault Mascott.
Renault Master oraz jego bliźniacze wersje produkowane były w Batilly we Francji przez firmę „Sovab” należącą do grupy Renault.
Silniki
- Diesla
Remove ads
Trzecia generacja
Podsumowanie
Perspektywa


Renault Master III został zaprezentowany po raz pierwszy w 2010 roku.
Auto ma nowoczesny design nadwozia oraz bardzo dobre własności przewozowe. W wersjach z napędem tylnej osi zastosowano wzmocnioną konstrukcję. Podobnie, jak w pierwszej generacji Mastera, noszą one nazwę Propulsion (przednionapędowe nosiły nazwę Traction, obecnie jest to po prostu Master). Dotychczasowe warianty DMC 2,8 t, 3,3 t i 3,5 t uzupełnia wersja 4,5 t. Wersja 3,5 t jest produkowana z napędem na przednią bądź tylną oś (ogumienie pojedyncze lub bliźniacze), natomiast wersja 4,5 t występuje tylko z napędem tylnej osi (ogumienie bliźniacze). Do napędu auta służy nowy silnik dCi o pojemności 2,3 litra i w trzech wariantach mocy: 100, 125, 145 KM[1].
W 2014 roku auto przeszło delikatny lifting, w nomenklaturze Renault „Faza 2”. Z zewnątrz pojazd po liftingu wyróżnia się jedynie zmodernizowaną atrapą chłodnicy. W pojeździe zmieniono m.in. silniki, które wyposażone mogą być w jedną lub dwie turbosprężarki. Listę wyposażenia standardowego wzbogacono o układ ESC wspomagany przez Hill Start Assist oraz szerokokątne prawe lusterko zewnętrzne likwidujące martwy punkt[2]. Nowością w ofercie były wersje silnikowe Stop&Start (z jedną turbosprężarką) oraz Energy (z dwoma turbosprężarkami), które posiadały układ automatycznego wyłączania silnika podczas krótkiego postoju, a następnie jego uruchamiania podczas ruszania.
Renault Master w niektórych krajach dostępny jest także w sieci sprzedaży Renault Trucks, która należy do Volvo Trucks.[3]
Facelifting

W kwietniu 2019 roku Renault przedstawiło głęboko zmodernizowaną wersję Mastera, oznaczonego w nomenklaturze Renault „Faza 3”. Samochód zyskał nową linię przodu oraz całkowicie nowe wnętrze, natomiast w skład wyposażenia weszły między innymi system asystujący kierowcę podczas jazdy przy silnych podmuchach wiatru. Istotną nowością była także wzmocniona jednostka napędowa – dCi 180[4]. Wprowadzono także do sprzedaży wersję z napędem 4x4 stworzoną w oparciu o wersję z tylnym napędem. Wszystkie silniki wyposażone są w dwie turbosprężarki oraz katalizator SCR z wtryskiem AdBlue[5]
Silniki
Do 2014 roku
- Diesla Euro 5[6]
dCi 100 tylko z manualną skrzynią biegów
dCi 125 i dCi 150 występują ze skrzynią manualną i zautomatyzowaną
Wszystkie wersje silnikowe dostępne z napędem przednim i tylnym.
Do 2018 roku
dCi 110 tylko z przednim napędem
dCi 110, dCi 135, dCi 165 tylko manualna skrzynia biegów
dCi 125 skrzynia manualna i zautomatyzowana
dCi 150 tylko skrzynia zautomatyzowana
Do 2019 roku
- Diesla[9] Euro 6d Temp
dCi 110, dCi 170 tylko z przednim napędem
dCi 110, dCi 130, dCi 145, dCi 165 tylko manualna skrzynia biegów
dCi 170 skrzynia manualna i zautomatyzowana
Od 2019 roku
- Diesla dostępne tylko w wersji po liftingu „Faza 3”[5] Euro 6d Final
Dane dotyczące przyśpieszenia oraz prędkości maksymalnej, dla furgonów w wersji L1H1 z przednim napędem i L3H2 w wersji z tylnym napędem, w nawiasach wartości dla aut skrzyniowych z tylnym napędem.
dCi 135, dCi 150, dCi 180 tylko z przednim napędem
dCi 130, dCi 145, dCi 165 tylko z tylnym napędem
dCi 130, dCi 135, dCi 145, dCi 165 tylko manualna skrzynia biegów
dCi 150, dCi 180 skrzynia manualna i zautomatyzowana
Remove ads
Czwarta generacja
Podsumowanie
Perspektywa


Renault Master IV został zaprezentowany po raz pierwszy 21 listopada 2023 roku w targach Solutrans w Lyonie[10].
Samochód powstał na „multienergetycznej” platformie dostosowanej do silników diesla i napędu elektrycznego. W planach też jest wprowadzenie wariantu wodorowego. Jest nieco krótszy, ale dużo zwrotniejszy od poprzednika (ma przeprojektowaną przednią oś, dzięki której
zmniejszono średnicę zawracania aż o 1,5 m). Nowa generacja została wyposażona w gadżety podnoszące komfort pracy. Będzie też oferowana z silnikami diesla (105-170 KM) lub napędem elektrycznym (130-143 KM) o zasięgu przekraczającym 410 km. Nowy model trafił do salonów wiosną 2024 roku[11].

Nowy Renault Master 2024 przynosi szereg nowości w porównaniu do poprzednika, w tym odświeżony design, bardziej aerodynamiczną sylwetkę, nową deskę rozdzielczą z systemem multimedialnym OpenR Link, a także szerszą gamę silników Diesla i opcji elektrycznych. Zastosowano również innowacyjne rozwiązania, takie jak aktywny układ hamulcowy wspomagany elektrycznie i większą zwrotność.[12]
Renault Master E-Tech to w pełni elektryczna wersja modelu Master, charakteryzująca się m.in. dużą ładownością, zasięgiem do 460 km, i możliwością holowania przyczepy do 2,5 t. Dodatkowo, oferuje ona cichą pracę silnika, zaawansowane systemy wspomagania jazdy oraz cyfrowy wyświetlacz wskaźników i 10,1-calowy ekran multimedialny z usługami Google.[13]
Wyposażenie
- Master Advance
- Master Extra
- Master Red EDITION
W bazowej wersji wyposażenia Master Advance znalazł się m.in. 3,5-calowy cyfrowy zestaw wskaźników TFT, tylne drzwi otwierane pod kątem 180°, 16-calowe stalowe koła, światła do jazdy dziennej LED w kształcie litery C, manualną klimatyzację, 6-kierunkowo regulowany fotel kierowcy z podłokietnikiem i regulacją lędźwiową, elektrycznie sterowane i podgrzewane lusterka, system multimedialny openR link z 10-calowym ekranem, a także bogaty pakiet systemów bezpieczeństwa i wspomagania, takich jak: aktywne hamowanie awaryjne z wykrywaniem pieszych i rowerzystów, rozpoznawanie znaków drogowych z funkcją zapobiegania nadmiernej prędkości, asystent pasa ruchu, system extended grip, wspomaganie ruszania na wzniesieniu, tempomat, czujniki parkowania tyłem oraz automatyczne reflektory i wycieraczki.[14]
Silniki
* z 9-biegową skrzynią automatyczną
Silniki elektryczne
| Silnik
elektryczne |
Moc maksymalna [KM] ( [kW] ) | Przyśpieszenie 0-100 km/h (s) | Prędkość maksymalna km/h | Zużycie
energii (kWh/100 km) |
Maksymalny zasięg WLTP |
| E-Tech 100% electric 130 KM short range | 130(96) | 13,5~ | 120 | 25,8 - 26,0 | 174 - 176 |
| E-Tech 100% electric 140 KM long range | 140(105) | 13,5 | 120 | 24,5 - 25,4 | 404 - 416 |
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads