Richard Richardsson

Nils Olov Richard Richardsson (ur. 1 lutego 1974 w Undersåker) – szwedzki snowboardzista, wicemistrz olimpijski i mistrz świata.

Richard Richardsson

Data i miejsce urodzenia	1 lutego 1974 Undersåker
Klub	Åre SLK
Wzrost	180 cm
Debiut w PŚ	28.11 1996, Tignes (12. miejsce – PSL)
Pierwsze punkty w PŚ	28.11 1996, Tignes (12. miejsce – PSL)
Pierwsze podium w PŚ	5.03 1997, Grächen (3. miejsce – snowcross)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja Igrzyska olimpijskie srebro Salt Lake City 2002 snowboarding (slalom gigant równoległy) Mistrzostwa świata złoto Berchtesgaden 1999 slalom gigant równoległy Puchar Świata 2. miejsce 1997/1998 Puchar Świata (Slalom) Mała Kryształowa Kula 1997/1998 Puchar Świata (PSL) 3. miejsce 2000/2001 Puchar Świata (Snowcross) 3. miejsce 1996/1997 Zakończenie kariery: 2006

Kariera

W Pucharze Świata zadebiutował 28 listopada 1996 roku w Tignes, gdzie zajął 12. miejsce w slalomie równoległym (PSL). Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów pucharowych po raz pierwszy stanął 5 marca 1997 roku w Grächen, kończąc rywalizację w snowcrossie na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Włoch Alex Voyat i Austriak Willi Wieser. Łącznie 21 razy stawał na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym cztery zwycięstwa: 20 listopada 1997 roku w Zell am See i 11 lutego 2001 roku w Berchtesgaden wygrywał w PSL, 18 lutego 2000 roku był najlepszy w gigancie równoległym (PGS), a 19 stycznia 2002 roku w Bardonecchii triumfował w gigancie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1997/1998, kiedy to zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu wywalczył Małą Kryształową Kulę. Rok wcześniej był trzeci w klasyfikacji snowboardcrossu, a w sezonie 2000/2001 zajął trzecie miejsce w klasyfikacji slalomu równoległego.

W 1999 roku wywalczył złoty medal w gigancie równoległym na mistrzostwach świata w Berchtesgaden. Pokonał tam dwóch Austriaków: Stefana Kaltschütza i Haralda Waldera. Był też między innymi czwarty w slalomie podczas mistrzostw świata w San Candido w 1997 roku, gdzie w walce o podium lepszy był Anton Pogue z USA. W 1998 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Nagano, gdzie zajął 24. miejsce w gigancie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Salt Lake City wywalczył srebrny medal w gigancie równoległym, plasując się między Philippem Schochem ze Szwajcarii i Chrisem Klugiem z USA. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, gdzie w tej samej konkurencji był dwunasty.

W 2006 roku zakończył karierę.

Jego ojciec, Per-Olov Richardsson, uprawiał narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Zwycięzca
24.	8 lutego	1998	Nagano	Gigant	Ross Rebagliati
2.	15 lutego	2002	Salt Lake City	Gigant równoległy	Philipp Schoch
12.	22 lutego	2006	Turyn	Gigant równoległy	Philipp Schoch

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Zwycięzca
4.	23 stycznia	1997	San Candido	Slalom	Bernd Kroschewski
23.	25 stycznia	1997	San Candido	Slalom równoległy	Mike Jacoby
8.	26 stycznia	1997	San Candido	Snowboardcross	Helmut Pramstaller
5.	13 stycznia	1999	Berchtesgaden	Gigant	Markus Ebner
1.	14 stycznia	1999	Berchtesgaden	Gigant równoległy	–
17.	15 stycznia	1999	Berchtesgaden	Slalom równoległy	Nicolas Huet
91.	22 stycznia	2001	Madonna di Campiglio	Gigant	Jasey-Jay Anderson
22.	24 stycznia	2001	Madonna di Campiglio	Gigant równoległy	Nicolas Huet
10.	26 stycznia	2001	Madonna di Campiglio	Slalom równoległy	Gilles Jaquet
12.	13 stycznia	2003	Kreischberg	Gigant równoległy	Dejan Košir
13.	14 stycznia	2003	Kreischberg	Slalom równoległy	Siegfried Grabner
13.	18 stycznia	2005	Whistler	Gigant równoległy	Jasey-Jay Anderson
21.	19 stycznia	2005	Whistler	Slalom równoległy	Jasey-Jay Anderson

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1996/1997: 11.
• sezon 1997/1998: 2.
• sezon 1998/1999: 7.
• sezon 1999/2000: 7.
• sezon 2000/2001: 6.
• sezon 2001/2002: 14.
• sezon 2002/2003: –
• sezon 2003/2004: –
• sezon 2004/2005: –
• sezon 2005/2006: 32.

Miejsca na podium

1. Grächen – 5 marca 1997 (snowcross) – 3. miejsce
2. Bardonecchia – 9 marca 1997 (slalom równoległy) – 3. miejsce
3. Morzine – 15 marca 1997 (slalom równoległy) – 2. miejsce
4. Zell am See – 20 listopada 1997 (slalom równoległy) – 1. miejsce
5. Sölden – 30 listopada 1997 (slalom równoległy) – 3. miejsce
6. Les Gets – 7 marca 1998 (slalom równoległy) – 2. miejsce
7. Sestriere – 29 listopada 1998 (gigant) – 3. miejsce
8. Whistler – 10 grudnia 1998 (supergigant) – 3. miejsce
9. Morzine – 6 stycznia 1999 (gigant równoległy) – 3. miejsce
10. Park City – 5 lutego 1999 (slalom równoległy) – 2. miejsce
11. Olang – 11 listopada 1999 (gigant równoległy) – 3. miejsce
12. Sestriere – 30 listopada 1999 (gigant równoległy) – 3. miejsce
13. Morzine – 9 stycznia 2000 (slalom równoległy) – 3. miejsce
14. Sapporo – 18 lutego 2000 (gigant równoległy) – 1. miejsce
15. Livigno – 16 marca 2000 (slalom równoległy) – 2. miejsce
16. Whistler – 11 grudnia 2000 (gigant równoległy) – 3. miejsce
17. Berchtesgaden – 11 lutego 2001 (gigant równoległy) – 1. miejsce
18. Ruka – 14 marca 2001 (gigant równoległy) – 2. miejsce
19. Bardonecchia – 19 stycznia 2002 (gigant) – 1. miejsce
20. Berchtesgaden – 8 lutego 2004 (gigant równoległy) – 2. miejsce
21. Sungwoo – 25 lutego 2005 (slalom równoległy) – 2. miejsce

• W sumie 4 zwycięstwa, 7 drugich i 10 trzecich miejsc.

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie FIS (ang.)
• Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-06)]. (ang.).