Robert I d’Artois

Robert I Dobry (ur. 1216, zm. 8 lutego 1250)^[1] – królewicz francuski z dynastii Kapetyngów, hrabia Artois od 1237 roku, trzeci syn Ludwika VIII Lwa i Blanki Kastylijskiej.

Robert I d’Artois

hrabia Artois
Okres	od 1237 do 8 lutego 1250
Następca	Robert II d’Artois
Dane biograficzne
Dynastia	Kapetyngowie
Data urodzenia	1216
Data i miejsce śmierci	8 lutego 1250 Egipt
Przyczyna śmierci	zabójstwo
Ojciec	Ludwik VIII Lew
Matka	Blanka Kastylijska
Żona	Matylda Brabancka
Dzieci	Blanka d’Artois, Robert II

Pochodzenie

Urodził się jako trzeci syn (drugi, który przeżył dzieciństwo) ówczesnego następny tronu Francji Ludwika i jego żony Blanki, królewny kastylijskiej^[1]. Ze strony matki był prawnukiem Eleonory Akwitańskiej (w latach 1137-1152 pierwszej żony jego pradziadka ze strony ojca, Ludwika VII). W 1223 roku po śmierci Filipa Augusta jego ojciec objął tron Francji. Trzy lata później zmarł a królem Francji został jego starszy brat Ludwik. Z uwagi na jego niepełnoletność regencję do 1236 roku sprawowała Blanka^[2].

Ślub i potomstwo

14 czerwca 1237 Robert poślubił Matyldę Brabancką, córkę Henryka II – księcia Brabancji. Para miała dwoje dzieci:

• Blankę d’Artois (1248–1302)^[1], żonę króla Nawarry i hrabiego Szampanii Henryka Grubego (później regentkę w imieniu córki Joanny I, żony Filipa Pięknego, króla Francji) a następnie Edmunda Plantageneta,
• Roberta II (1250–1302)^[1], pogrobowca, hrabiego Artois, ojca Mahaut d’Artois.

Hrabstwo Artois

W 1237 roku z woli brata, króla Ludwika Świętego otrzymał hrabstwo Artois jako uposażenie^[3]. Dodatkowo, w wyniku zawarcia małżeństwa, poszerzył swoje ziemie o te sąsiadujące z Artois^[3]. Spór o prawa do Artois rozpoczął się w 1302 roku po śmierci jego syna, gdyż z roszczeniami wystąpiła wnuczka Roberta – Mahaut oraz jego prawnuk – Robert (jedyny syn Filipa, zmarłego w 1298 roku). Spór oficjalnie zakończył się w 1309 roku na korzyść Mahaut, jednak konflikt pomiędzy nią a jej bratankiem trwał jeszcze 20 lat^[4].

Śmierć i dziedzictwo

Podczas VI wyprawy krzyżowej Robert doradził swemu bratu królowi Ludwikowi, aby ruszyć na Kair^[3]. Razem z Templariuszami prowadził nierozważny atak na miasto Al-Mansura – wdarli się do miasta i tam zostali uwięzieni w wąskich uliczkach. Według Jana de Joinville, Robert długo bronił się w jednym z domów, ale wreszcie uległ przewadze liczebnej przeciwnika i został zabity.

Wdowa po nim wyszła za mąż drugi raz za Gwidona III de Châtillon (zm. 1289), hrabiego de Saint-Pol (w 1254) i miała z nim kolejne dzieci. Zmarła w 1288 roku^[1].