Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Ryōgoku Kokugikan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ryōgoku Kokugikanmap
Remove ads

Ryōgoku Kokugikan (jap. 両国国技館) – hala sportowa w Tokio, w dzielnicy Sumida.

Szybkie fakty Państwo, Miejscowość ...

Jest to trzeci budynek w Tokio o nazwie kokugikan.

Rosnąca popularność zapasów sumo w okresie Meiji doprowadziła do zbudowania pierwotnego budynku o tej nazwie w dzielnicy Ryōgoku w 1909 roku, według projektu architekta Kingo Tatsuno. Konstrukcja została zniszczona dwukrotnie przez pożary: jeden incydentalny, drugi – w czasie wielkiego trzęsienia ziemi w 1923 roku.

W czasie II wojny światowej hala została przeznaczona na potrzeby armii, jako fabryka amunicji, i turnieje odbywały się na stadionie do baseballa. W 1944 roku hala została zniszczona w wyniku nalotu lotniczego[1].

W 1945 roku władze okupacyjne zamieniły pierwszy Kokugikan w Memorial Hall, ale uznając sumo za mniej groźny sport niż inne sztuki walki, zezwoliły na zorganizowanie w nim turnieju w listopadzie 1945 roku i rok później, ale w następnych latach – do roku 1954 – walki zapaśników (rikishi) odbywały się na terenie chramu Meiji.

Od 1954 roku turnieje były przeprowadzane w innej hali o nazwie Kuramae Kokugikan w dzielnicy Taitō. W 1985 roku zapaśnicy przeprowadzili się do nowej hali Ryōgoku Kokugikan.

Hala może pomieścić 10–13 tys. widzów w zależności od charakteru imprezy. Głównie jest ona wykorzystywana do turniejów zapaśniczych (honbasho) wielkiego sumo (ō-zumō), które odbywają się tam trzy razy do roku: hatsu-honbasho (noworoczny) w styczniu, natsu-honbasho (letni) w maju, aki-honbasho (jesienny) we wrześniu. Odbywają się tam także inne imprezy kulturalne i sportowe. Wewnątrz budynku znajduje się Muzeum Sumo[2]. Właścicielem hali jest Japońskie Stowarzyszenie Sumo[3].

Dzielnica Ryōgoku[4], w której znajduje się hala, jest zorganizowana pod kątem potrzeb zapaśników sumo oraz imprez tam organizowanych. Oprócz „stajni” szkoleniowych (sumō-beya) jest tam wiele restauracji, które serwują „obowiązkową” potrawę dla rikishi o nazwie chanko-nabe[5]. Jest to „gorący garnek” wypełniony bulionem, różnego rodzaju mięsem, tofu i warzywami. Skład potrawy jest ułożony pod kątem pozyskiwania kilogramów.

Remove ads

Galeria

Zobacz też

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads