Rytm serca

Rytm serca – polski film psychologiczno-obyczajowy z 1977 roku w reżyserii i według scenariusza Zbigniewa Kamińskiego^[1].

Rytm serca

Gatunek	psychologiczny, obyczajowy
Data premiery	28 grudnia 1977
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Czas trwania	68 min
Reżyseria	Zbigniew Kamiński
Scenariusz	Zbigniew Kamiński
Główne role	Andrzej Szalawski Antonina Gordon-Górecka Elżbieta Barszczewska
Muzyka	Lech Brański
Zdjęcia	Zdzisław Kaczmarek
Scenografia	Elżbieta Karwańska
Kostiumy	Janina Tur-Kiryłow
Montaż	Jarosław Ostanówko
Produkcja	Zespół Filmowy „X”

Obsada

• Andrzej Szalawski – Kamil
• Antonina Gordon-Górecka – Izabella, żona Kamila
• Elżbieta Barszczewska – Małgorzata, przyjaciółka Kamila
• Włodzimierz Press – Andrzej, syn Kamila
• Anna Nehrebecka – Magda, żona Andrzeja
• Monika Dzienisiewicz-Olbrychska – Ania, córka Kamila
• Waldemar Kownacki – Krzysztof, chłopak Ani
• Halina Michalska – recepcjonistka w gabinecie Kamila
• Beata Niedzielska – Kasia, wnuczka Kamila
• Michał Tarkowski – pacjent

Źródło: Filmpolski.pl^[1].

Opis fabuły

Film przedstawia historię rodziny i stosunki w niej panujące. Centralną postacią jest Kamil – mąż, ojciec i dziadek, pracujący jako lekarz. Od 40 lat obok życia rodzinnego i małżeńskiego utrzymuje drugi związek z inną kobietą, wieloletnią przyjaciółką, którą poznał we wrześniu 1939 roku. Mężczyzna nie potrafi uregulować swojego położenia, co przysparza mu niepokoju i stresu. O jego znajomości wiedzą i tolerują ją pozostali członkowie rodziny – żona i dzieci, co jednak wywołuje sytuację napięcia w domu. Jest tak również w wigilijny wieczór, gdy cała rodzina zasiada przy stole i mimo starań nie jest to dla nich w pełni szczęśliwy czas. Następnie Kamil tradycyjnie udaje się do swojej przyjaciółki^[1].

Inne informacje

• Za plenery przy realizacji filmu posłużyła Łódź.
• Rytm serca to jedyny film fabularny po II wojnie światowej, w jakim wystąpiła aktorka Elżbieta Barszczewska^[2].
• Film Obok z 1979 roku, także z główną rolą Andrzeja Szalawskiego, ma podobne zakończenie fabuły.

Nagrody

• 1979: Festiwal Radiowo-Telewizyjny „Prix Futura” w Berlinie – wyróżnienie^[1]