SOLID

SOLID – mnemonik zaproponowany przez Roberta C. Martina, opisujący pięć podstawowych założeń programowania obiektowego: zasady jednej odpowiedzialności (ang. single responsibility), zasady otwarte-zamknięte (ang. open-close), zasady podstawienia Liskov (ang. Liskov substitution principle), zasady segregacji interfejsów (ang. interface segregation principle) oraz zasady odwrócenia zależności (ang. dependency inversion principle)^[1].

Zobacz też: Solid.

Nazwę SOLID zaproponował Michael Feathers, który zauważył, że jeśli ułożyć zasady, zebrane przez Martina, w innej kolejności, pierwsze liery utworzą słowo SOLID^[2].

Inicjał	Skrót	Koncepcja
S	SRP[3]	Single responsibility principle (Zasada jednej odpowiedzialności) Klasa powinna mieć tylko jedną odpowiedzialność (nigdy nie powinien istnieć więcej niż jeden powód do modyfikacji klasy).
O	OCP[4]	Open/closed principle (Zasada otwarte-zamknięte) Klasy (encje) powinny być otwarte na rozszerzenia i zamknięte na modyfikacje.
L	LSP[5]	Liskov substitution principle (Zasada podstawienia Liskov) Funkcje które używają wskaźników lub referencji do klas bazowych, muszą być w stanie używać również obiektów klas dziedziczących po klasach bazowych, bez dokładnej znajomości tych obiektów.
I	ISP[6]	Interface segregation principle (Zasada segregacji interfejsów) Wiele dedykowanych interfejsów jest lepsze niż jeden ogólny.
D	DIP[7]	Dependency inversion principle (Zasada odwrócenia zależności) Wysokopoziomowe moduły nie powinny zależeć od modułów niskopoziomowych - zależności między nimi powinny wynikać z abstrakcji.

Zobacz też

• KISS
• DRY
• YAGNI
• Brzytwa Ockhama