Salman ibn Abd al-Aziz Al Su’ud

Salman ibn Abd al-Aziz Al Su’ud (wym. [sælˈmæːn ben ˈʕæbd ælʕæˈziːz ʔæːl sæˈʕuːd]; arab. ‏‎ سلمان بن عبد العزيز آل سعود; ur. 31 grudnia 1935 w Rijadzie) – od 23 stycznia 2015 król Arabii Saudyjskiej i Strażnik Dwóch Świątyń, w latach 2012–2015 następca tronu z tytułem księcia koronnego, w latach 2011–2015 minister obrony Arabii Saudyjskiej, w latach 1963–2011 gubernator prowincji Rijad.

Salman ibn Abd al-Aziz Al Su’ud

سلمان بن عبد العزيز آل سعود

Salman ibn Abd (2020)
Król Arabii Saudyjskiej
Okres	od 23 stycznia 2015
Poprzednik	Abd Allah ibn Abd al-Aziz Al Su’ud
Dane biograficzne
Dynastia	Saudowie
Data i miejsce urodzenia	31 grudnia 1935 Rijad, Arabia Saudyjska
Ojciec	Abd al-Aziz ibn Su’ud
Matka	Hasa bint as-Sudajri
Odznaczenia

Król Salman i prezydent Stanów Zjednoczonych Donald Trump w 2017

Życiorys

Jest jednym z synów króla Abd al-Aziza ibn Su’uda i jednej z jego wielu żon, Hasy bint as-Sudajri. Nauki pobierał u islamskich ulemów i szejków^[1].

W lutym 1963 r. objął urząd gubernatora prowincji Rijad^[2]. Jako gubernator przyczynił się do rozwoju Rijadu i przekształcenia miasta w nowoczesną metropolię. Podjął się również działalności dobroczynnej i charytatywnej, stanął na czele Towarzystwa Dobroczynnego w Rijadzie. Przewodniczył wielu komitetom zajmującym się niesieniem pomocy ofiarom trzęsień ziemi i powodzi w krajach muzułmańskich, w tym w Somalii, Egipcie, Bośni i Hercegowinie, Afganistanie oraz Palestynie^[1].

18 czerwca 2012 r. został następcą tronu, zastępując zmarłego dwa dni wcześniej brata, księcia Najifa^[3].

Wraz z rodziną jest właścicielem grupy medialnej, wydającej m.in. panarabski dziennik „Asharq Al-Awsat” oraz „Al Eqtisadiah”^[2]. Jest jednym z członków klanu Sudajri.

Król Arabii Saudyjskiej

23 stycznia 2015, po śmierci króla Abda Allaha ibn Abda al-Aziza (swojego brata), Salman ibn Abd al-Aziz rozpoczął panowanie jako siódmy władca Arabii Saudyjskiej.

W marcu 2015 nakazał siłom saudyjskim zbombardowanie ogarniętego wojną domową Jemenu i rozpoczęcie interwencji wojskowej przeciwko tamtejszym szyitom i siłom lojalnym wobec byłego prezydenta Alego Abd Allaha Saliha^[4].

W lipcu 2020 przeszedł udaną operację pęcherzyka żółciowego^[5].

Ordery i odznaczenia

• Łańcuch Orderu Isa bin Salman Al Khalifa (Bahrajn, 2016)^[6]
• Łańcuch Orderu Republiki (Bangladesz, 2018)^[7]
• Order Rodziny Królewskiej Korony Brunei (Brunei, 2017)^[8]
• Wielka Wstęga Orderu Gwiazdy Narodowej Dżibuti (Dżibuti, 2015)^[9]
• Wielka Wstęga Order Nilu (Egipt, 2016)^[10]
• Wielka Wstęga Orderu Narodowego Zasługi (Gwinea, 2015)^[11]
• Gwiazda Republiki Indonezji I klasy (Indonezja, 2017)^[12]
• Wielka Wstęga Orderu Chryzantemy (Japonia, 2017)^[13]
• Wstęga Orderu Al-Hussein bin Ali (Jordania, 2017)^[14]
• Wstęga Orderu Kuwejtu (Kuwejt, 2016)^[15]
• Order Obrońcy Królestwa (Malezja, 1982)^[16]
• Order Korony Królestwa (Malezja, 2017)^[16]
• Łańcuch Orderu Orła Azteckiego (Meksyk, 2016)^[17]
• Wielka Wstęga Orderu Alawitów (Maroko, 1987)^[18]
• Wstęga Orderu Muhammada (Maroko, 2016)^[19]
• Order Nigru (Niger, 2015)^[20]
• Order Pakistanu I klasy (Pakistan, 2015)^[21]
• Wielka Wstęga Państwa Palestyńskiego (2015)^[22]
• Wielka Wstęga Orderu Narodowej Zasługi (Senegal, 1999)
• Wielki Krzyż Narodowego Orderu Lwa (Senegal, 2015)^[23]
• Łańcuch Orderu Republiki (Sierra Leone, 2017)^[24]
• Wielki Krzyż Orderu Dobrej Nadziei (Południowa Afryka, 2016)^[25]
• Wielki Krzyż Orderu Zasługi Cywilnej (Hiszpania)
• Wielka Wstęga Orderu Republiki (Tunezja, 2019)^[26]
• Łańcuch Orderu Państwa Republiki Tureckiej (Turcja, 2016)^[27]
• Wielka Wstęga Orderu Republiki (Jemen, 2001)
• Wstęga Orderu Zayed (Zjednoczone Emiraty Arabskie, 2016)^[28]
• Order Księcia Jarosława Mądrego I klasy (Ukraina, 2017)^[29]