Saunders-Roe SR.53

Saunders-Roe SR.53 – brytyjski, prototypowy myśliwiec przechwytujący mający za zadanie sprawdzić właściwości samolotu z napędem mieszanym, odrzutowo-rakietowym.

Saunders-Roe SR.53

Dane podstawowe
Państwo	Wielka Brytania
Producent	Saunders-Roe
Typ	myśliwiec przechwytujący
Konstrukcja	metalowa
Załoga	1
Historia
Data oblotu	16 maja 1957
Liczba egz.	1
Liczba wypadków	1
Dane techniczne
Napęd	1 x silnik rakietowy De Havilland Spectre 1 x silnik odrzutowy Armstrong Siddeley Viper 8
Ciąg	35,7 kN rakietowy 7,84 kN odrzutowy
Wymiary
Rozpiętość	7,65 m
Długość	13,72 m
Wysokość	3,29 m
Powierzchnia nośna	25,5 m²
Masa
Własna	3 360 kg
Startowa	8 360 kg
Osiągi
Prędkość maks.	2400 km/h
Prędkość wznoszenia	270 m/s
Pułap	27 000 m
Długotrwałość lotu	0,5 h
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 x Firestreak
Użytkownicy
Wielka Brytania
Rzuty

Historia

Doświadczenia II wojny światowej pokazały, że samolot myśliwski z napędem rakietowym może sprawnie i co ważniejsze szybko po starcie osiągnąć pułap, na którym operują nieprzyjacielskie samoloty bombowe. Przykładem takiej maszyny były Messerschmitt Me 163 i Bachem Ba 349 Natter. W maju 1951 roku wzrastające napięcie pomiędzy państwami komunistycznymi a tymi skupionymi w NATO i zagrożenie ze strony radzieckich samolotów bombardujących zmusiło brytyjskie Ministerstwo Lotnictwa do sięgnięcia po rozwiązania niemieckie. Wydano wymagania operacyjne (Operational Requirement O.R. 301), w których zawarto warunki jakie powinien spełniać nowy samolot z napędem rakietowym, zdolny do wzniesienia się na pułap 18 300 metrów w czasie 2 minut i 30 sekund. Jedną z firm, która podjęła się zbudowania takiego samolotu była wytwórnia lotnicza Saunders-Roe, która w 1951 roku przystąpiła do prac nad napędem mieszanym, odrzutowo-rakietowym. Silnik rakietowy w takim samolocie dawał wymagane przyspieszenie, pozwalające szybko osiągnąć wymagany pułap lotu, silnik odrzutowy pozwalał zwiększyć możliwości operacyjne i manewrowe na osiągniętym pułapie, wydłużając czas lotu takiego samolotu. W 1953 roku rozpoczęły się prace nad prototypem samolotu, oznaczonym jako SR.53. W trakcie prac projektowo konstrukcyjnych podjęto decyzję o wybudowaniu dwóch prototypów a samolot będzie tylko etapem przejściowym do budowy samolotu operacyjnego Saunders-Roe SR.177 przeznaczonego do produkcji seryjnej, w 1955 roku podpisano umowę na opracowanie jego prototypu i późniejszą produkcję. Dwa lata później, w 1957 roku Duncan Sandys, minister obrony w rządzie Harolda Macmillana wydał Białą Księgę (1957 Defence White Paper), w której postulował między innymi natychmiastowe zaprzestanie produkcji samolotów myśliwskich i skupienie całego potencjału przemysłowego na budowie pocisków rakietowych. W konsekwencji zaprzestano dalszych prac nad samolotem SR.177. 5 czerwca 1958 roku katastrofie uległ jeden z prototypów SR.53 a pilot samolotu, major (Squadron Leader) John S. Booth poniósł śmierć.

Konstrukcja

SR.53 był całkowicie metalowym średniopłatem, napędzanym silnikami odrzutowym i umieszczonym pod nim silnikiem rakietowym. Wloty powietrza do silnika odrzutowego znajdowały się na grzbiecie, tuż za kabiną pilota po obu jej stronach. Oba silniki miały być włączane na przemian w zależności od wykonywanej fazy lotu. Maszyna miała skrzydło delta, płytowy statecznik poziomy osadzony na stateczniku pionowym, trójgoleniowe podwozie z przednim kółkiem chowanym do wnęki kadłuba i podwoziem głównym chowanym do wnęk w skrzydle.

Bibliografia

• Saunders-Roe SR.53, "Lotnictwo", nr 10 (1993), s. 45, ISSN 0867-6763.