Saunders-Roe SR.A/1

Saunders-Roe SR.A/1 – brytyjska, eksperymentalna łódź latająca zbudowana w liczbie trzech prototypów przez zakłady Saunders-Roe w połowie lat 40. XX wieku. Maszyna odgrywała rolę samolotu myśliwskiego, po wybudowaniu trzech prototypów zaprzestano dalszych prac.

Saunders-Roe SR.A/1

Dane podstawowe
Państwo	Wielka Brytania
Producent	Saunders-Roe
Typ	doświadczalna łódź latająca
Konstrukcja	metalowa
Załoga	1
Historia
Data oblotu	16 lipca 1947
Dane techniczne
Napęd	2 x Silnik turboodrzutowy Metropolitan-Vickers Beryl F.2/4 Beryl
Ciąg	2 x 14,5 kN (pierwszy prototyp) 2 x 15,8 kN (drugi prototyp) 2 x 17,4 kN (trzeci prototyp)
Wymiary
Rozpiętość	14,02 m
Długość	15,2 m
Wysokość	5,11 m
Powierzchnia nośna	38,6 m²
Masa
Własna	5 108 kg
Startowa	7 273 kg
Osiągi
Prędkość maks.	824 km/h
Pułap	14 600 m
Zasięg	1 920 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
4 x 20 mm działko HS.404 907 kg bomb 8 x 27 kg niekierowanych rakiet
Użytkownicy
Wielka Brytania

Historia

Kawanishi N1K1

Samolot jest jedną z wielu konstrukcji powstałych w wyniku potrzeby chwili i sytuacji. Pracę nad nową maszyną rozpoczęto w wyniku doświadczeń, jakie zebrano obserwując działania Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej podczas II wojny światowej na Pacyfiku, gdzie myśliwskie wodnosamoloty Nakajima A6M2-N (będący pływakową wersją Mitsubishi A6M) i Kawanishi N1K1 operowały nad tamtejszym obszarem działań bojowych nie potrzebując lotnisk. W wyniku własnych doświadczeń wojennych, gdzie bazy i lotniska Royal Air Force uległy poważnym zniszczeniom podczas intensywnych nalotów Luftwaffe powstał pomysł własnego myśliwskiego wodnosamolotu, który operując na obszarze południowo-wschodniej Azji mógłby operować bez technicznego zaplecza baz lądowych. Do prac przystąpiono na początku 1945 roku, warunki techniczne jakie miał spełniać nowy samolot określono w specyfikacji E.6/44. Nowa maszyna wzniosła się po raz pierwszy w powietrze 16 lipca 1947 roku. Wybudowano jeszcze kolejne dwa prototypy, jednak koniec wojny, ogromna przewaga samolotów z normalnym podwoziem startujących z lotnisk lub lotniskowców unaoczniła małe korzyści płynące z posiadania tego typu maszyny. Dodatkowym problem była produkcja silników, która nastręczała trudności ich wytwórcy. W konsekwencji cały program budowy został anulowany.

Konstrukcja

Saunders-Roe SR.A/1 był dwusilnikowym, jednoosobowym, wolnonośnym górnopłatem o całkowicie metalowej konstrukcji. Skrzydło proste o obrysie trapezowym zaopatrzone w klapy i lotki. Pod płatami zainstalowano niewielkie pływaki, które były wykorzystywane podczas startu i lądowania, a podczas lotu częściowo chowane do wnęk w płacie. Spód kadłuba stykający się z wodą miał starannie opracowany kształt w celu maksymalnego zmniejszenia oporów przy starcie samolotu. Usterzenie klasyczne, wolnonośne z usterzeniem poziomym zamontowanym w połowie wysokości steru pionowego. Dwa turboodrzutowe silniki Metropolitan-Vickers Beryl zamontowane były w kadłubie po obu jego stronach u nasady skrzydeł. Wlot powietrza do silników znajdował się na dziobie samolotu, a następnie rozdwajał się omijając kabinę pilota doprowadzając powietrze do obydwu silników. Maszyna była uzbrojona w cztery działka 20 mm i mogła na swoim pokładzie przenosić osiem niekierowanych 27-kilogramowych pocisków rakietowych lub 900 kg bomb.

Bibliografia

• Jerzy Świdziński, Saunders-Roe SRA-1, „Skrzydlata Polska”, nr 40 (1989), s. 11, ISSN 0137-866x.