Seiko Okamoto

Seiko Okamoto (jap. 岡本聖子 Okamoto Seiko; ur. 14 marca 1978) – japońska tenisistka.

Seiko Okamoto

Państwo	Japonia
Data i miejsce urodzenia	14 marca 1978 Japonia
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 2 ITF
Najwyżej w rankingu	178 (16 stycznia 2006)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	1 WTA, 15 ITF
Najwyżej w rankingu	123 (1 listopada 2004)
Australian Open	1R (2004, 2005)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia Uniwersjada brąz Katania 1997 gra podwójna brąz Palma de Mallorca 1999 gra pojedyncza brąz Palma de Mallorca 1999 gra mieszana

Tenisistka odnosząca sukcesy przede wszystkim w turniejach rangi ITF i to szczególnie w grze deblowej. Pierwszy zawodowy mecz rozegrała we wrześniu 1996 roku w Albenie w Bułgarii. Wzięła tam udział w kwalifikacjach do turnieju ITF i po trzysetowym meczu przegrała z reprezentantką gospodarzy, Radoslavą Topalovą. W tym samym miesiącu zagrała jeszcze w kwalifikacjach do podobnego turnieju w Cluj, ale nie przeszła kwalifikacji. Wystąpiła jednak w turnieju głównym jako "lucky loser" (szczęśliwy przegrany). Zagrała tam tylko jedną rundę ale był to jej pierwszy mecz w karierze w fazie głównej turnieju. W 1997 roku, dzięki dzikiej karcie, zagrała na turnieju w Kugayamie, w którym doszła do ćwierćfinału. W następnym roku osiągnęła sześć półfinałów i jeden finał ITF w grze podwójnej a także, po raz pierwszy, zagrała w kwalifikacjach do turnieju WTA w Tokio, odpadła jednak w drugiej rundzie. W 1999 roku wygrała swoje pierwsze dwa turnieje ITF w grze deblowej. W sumie w karierze wygrała dwa turnieje singlowe i piętnaście deblowych rangi ITF.

W 2002 roku udanie przeszła kwalifikacje do turnieju WTA w Tokio i po raz pierwszy w karierze zagrała w fazie głównej turnieju. Przegrała w pierwszym meczu z Martą Marrero. W następnych latach występowała jeszcze wielokrotnie w fazie głównej podobnych turniejów ale nigdy nie udało jej się awansować do drugiej rundy. Największy sukces w rozgrywkach WTA osiągnęła w 2004 roku, wygrywając turniej Moorilla Hobart International w grze deblowej (w parze z rodaczką Shinobu Asagoe) w Hobart na Tasmanii. Było to niemałą sensacją, ponieważ w finale pokonały tenisistki rozstawione z nr 1 w tym turnieju, Els Callens i Barbarę Schett. W 2005 roku wystąpiła w kwalifikacjach do dwóch turniejów wielkoszlemowych, w Wimbledonie i US Open. W obu przypadkach nie przeszła jednak kwalifikacji. Dwukrotnie, dzięki dzikiej karcie, wystąpiła za to w fazie głównej turnieju Australian Open (2004 i 2005) w grze deblowej ale swój udział zakończyła na pierwszej rundzie.

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V

Gra podwójna

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	11 stycznia 2004	Hobart	Twarda	Shinobu Asagoe	Els Callens Barbara Schett	2:6, 6:4, 6:3

Wygrane turnieje rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $

turnieje z pulą nagród 75 000 $

turnieje z pulą nagród 50 000 $

turnieje z pulą nagród 25 000 $

turnieje z pulą nagród 15 000 $

turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	26/11/2000	Kōfu	ITF	10 000	dywanowa	Keiko Taguchi	4:1, 1:4, 4:1, 5:3
2.	15/04/2007	Ho Chi Minh	ITF	25 000	twarda	Erika Takao	6:1, 6:2

Bibliografia

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2017-02-17] (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-02-17] (ang.).