Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Sobór Zaśnięcia Matki Bożej we Włodzimierzu
katedra prawosławna w Rosji Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Sobór Zaśnięcia Matki Bożej – prawosławny sobór we Włodzimierzu.
Sobór został wzniesiony w latach 1158–1160 po przeniesieniu do Włodzimierza stolicy księstwa włodzimiersko-suzdalskiego na wzniesieniu nad Klaźmą. Przy jego budowie pracowali budowniczowie sprowadzeni z zagranicy, w tym artyści reprezentujący łaciński styl romański. Obiekt był niezwykle bogato dekorowany: zewnętrznie zdobiły go kompozycje płaskorzeźb, we wnętrzu zaś zespół fresków[2]. Sobór był zaplanowany jako główna katedra prawosławnej eparchii, sąsiadował z nim zespół budynków rezydencji biskupiej[2]. Obiekt ten został całkowicie zniszczony w pożarze w 1185[2], w czasie którego poważnie ucierpiał również sobór[3]. Restauracji świątyni dokonali majstrowie wynajęci przez Wsiewołoda Wielkie Gniazdo. W tym okresie budynek został upodobniony do kijowskiego soboru Mądrości Bożej – dostawiono do niego galerie, nad którymi wzniesiono 4 kopuły, oprócz już istniejącej centralnej[2].
W 1305 w soborze został pochowany metropolita kijowski Maksym, który sześć lat wcześniej przeniósł stałą siedzibę hierarchów kijowskich do Włodzimierza[4]
Sobór Zaśnięcia Matki Bożej we Włodzimierzu był wzorem dla budowniczych soboru Zaśnięcia Matki Bożej w Kremlu moskiewskim[2].
W 1862 do obiektu została dobudowana kaplica św. Jerzego z wyposażeniem naśladującym sztukę staroruską[2]. W tym samym i kolejnym stuleciu budynek został poddany pracom konserwatorskim. Sobór był stale czynny, poza okresem 1927–1944[2]. We wnętrzu przetrwały freski z XII w., część ikon wykonanych dla cerkwi przez Andrieja Rublowa i współpracującego z nim Daniła Czarnego (współcześnie eksponowanych w Galerii Tretiakowskiej oraz namalowany przez tych samym autorów fresk „Sąd Ostateczny”[3].
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads