Sojuz 33

Salut 6 EP-5-1 (kod wywoławczy «Сатурн» – Saturn) – dziewiąty krótkotrwały załogowy lot kosmiczny pojazdu Sojuz 7K-T w kierunku stacji kosmicznej Salut 6. Był to czwarty lot kosmiczny zorganizowany w ramach międzynarodowego programu badań kosmicznych Interkosmos i pierwszy z udziałem bułgarskiego kosmonauty. Wyprawa w dniach 10–12 kwietnia 1979 nie osiągnęła zaplanowanego celu i w trybie awaryjnym powróciła na Ziemię.

Sojuz 33

Dane misji
Indeks COSPAR	1979-029A
Zaangażowani	ZSRR  Bułgaria
Oznaczenie kodowe	Saturn
Pojazd
Statek kosmiczny	Sojuz 7K-T
Masa pojazdu	6 860 kg
Rakieta nośna	Sojuz-U
Załoga
Dowódca	Nikołaj Rukawisznikow
Załoga	Nikołaj Rukawisznikow (3) Georgi Iwanow (1)
Start
Miejsce startu	Bajkonur, Kazachstan
Początek misji	10 kwietnia 1979 (17:34:34 UTC)
Orbita okołoziemska
Apogeum	279,2 (363,6) km
Perygeum	198,6 (348,1) km
Okres orbitalny	88,99 (91,47) min
Inklinacja orbity	51,63°
Lądowanie
Miejsce lądowania	320 km SE od Żezkazganu
Lądowanie	12 kwietnia 1979 (16:35:40 UTC)
Czas trwania misji	1 dzień 23 godziny 1 minuta 6 sekund
Liczba okrążeń Ziemi	31
Program Sojuz

{{Misja kosmiczna infobox}} Linki zewnętrzne: "COSPAR".

Relief w Rosyjskim Centrum Kultury w Sofii z podobiznami Rukawisznikowa i Iwanowa – załogą misji Sojuz 33

Załoga

Start

• Nikołaj Rukawisznikow (3) – ZSRR
• Georgi Iwanow (1) – Bułgaria

Rezerwowa

• Jurij Romanienko (2) – ZSRR
• Aleksandyr Aleksandrow (1) – Bułgaria

Lądowanie

• Nikołaj Rukawisznikow (3) – ZSRR
• Georgi Iwanow (1) – Bułgaria

Przebieg misji

Sojuz 33 (ros. Союз-33) to radziecko-bułgarski lot kosmiczny realizowany w ramach programu Interkosmos. Celem misji było połączenie ze stacją Salut 6. Ze względu na awarię napędu statku kosmicznego Sojuz główny cel wyprawy nie został zrealizowany. Inżynierem-badaczem podczas tego lotu był pierwszy kosmonauta z Bułgarii Georgi Iwanow.

Po rutynowym starcie, kapsuła zbliżyła się do orbitującej stacji Salut 6. W odległości 4 kilometrów od stacji odpalony został silnik pojazdu z kosmonautami. Miał on pracować przez sześć sekund, lecz wyłączył się zaledwie po trzech. Wyłączył się także system nawigacyjny Igła. Obserwująca dokowanie załoga stacji widziała płomienie wystrzeliwujące na boki od silnika w kierunku silnika rezerwowego.

Dokowanie odwołano i załoga rozpoczęła przygotowania do powrotu na Ziemię. Silnik zapasowy zadziałał, ale nie wyłączył się po przewidzianych 188 sekundach zapłonu. Rukawisznikow nie był pewny, czy ciąg silnika był wystarczający, zdecydował więc przedłużyć jego pracę o 25 sekund. Skutkiem tego kapsuła weszła w atmosferę pod bardzo dużym kątem, podlegając przeciążeniom do 10 G. Przyczyna awarii silnika nie była możliwa do ustalenia, gdyż pojazd odrzucił moduł serwisowy przed wejściem w atmosferę.

Zgodnie z planem, w przypadku sukcesu misji, załoga miała zamienić swoją kapsułę na zacumowanego do stacji Sojuza 32.

Zobacz też

• lista startów statków kosmicznych typu Sojuz
• lista załogowych lotów kosmicznych (1971–1980)
• program Salut
• program Sojuz

Linki zewnętrzne

• Encyclopedia Astronautica: Soyuz 33 (ang.)
• Spacefacts: Soyuz 33 (ang.)
• Zarya: Loty do Saluta 6 (ang.)