Son (głośność dźwięku)

Son (łac. sonus „dźwięk”) – jednostka głośności dźwięku. 1 son odpowiada głośności tonu o częstotliwości 1000 Hz i natężeniu 40 dB powyżej progu słyszalności^[1]. Odpowiada to tonowi o natężeniu 40 fonów, ale tylko przy częstotliwości 1000 Hz. Dla innych częstotliwości wynik musi być przeskalowany zgodnie z krzywą izofoniczną słuchu ludzkiego.

son	1	2	4	8	16	32	64	128	256	512	1024	2048
fon	40	50	60	70	80	90	100	110	120	130	140	150

Zależność głośności w sonach od poziomu głośności w fonach jest w przybliżeniu liniowa. Głośność dźwięku złożonego z kilku dźwięków prostych o danych poziomach ciśnienia akustycznego wyznacza się według algorytmu^[1]: poziom ciśnienia akustycznego [dB] → poziom głośności [fon] → głośność [son] → sumowanie sonów .

Najmniejsza zmiana poziomu ciśnienia akustycznego powodująca zmianę wrażenia głośności wynosi ok. 0,2 dB dla tonu 1000 Hz^[1].

Zobacz też

• bark
• mel