Soter (papież)

Soter (łac. Soterius; ur. w Fundi, zm. ok. 174 w Rzymie) – święty Kościoła katolickiego, 12. papież w latach ok. 166–174^[1].

Soter

Soterius

Papież Biskup Rzymu
Data i miejsce urodzenia	brak danych Fondi
Data i miejsce śmierci	ok. 174 Rzym
Miejsce pochówku	bazylika św. Piotra
Papież
Okres sprawowania	ok. 166–175
Wyznanie	chrześcijaństwo
Kościół	rzymskokatolicki
Pontyfikat	ok. 166

Święty

Czczony przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	22 kwietnia

Życiorys

Soter był synem Konkordiusza. Wg Liber Pontificalis pochodził z Kampanii (Włochy)^[2]. Zwany jest również Papieżem Miłości. Za pontyfikatu Sotera ponownie wybuchł spór między Kościołem wschodnim a zachodnim o datę świąt Wielkanocy. Za jego też pontyfikatu spór załagodzono, ostatecznie ustalając formę jej świętowania i datę na pierwszą niedzielę po 14 dniu miesiąca nisan^[2]. Ogłosił, że małżeństwo jest ważne tylko jako sakrament, pobłogosławione przez duchownego. Zabronił okadzania ołtarza i dotykania obrusów mnichom, którzy nie są kapłanami. Jest autorem listów do wiernych w Koryncie, które zawierają rady i słowa pociechy^[2].

Zwalczał montanistów^[3].

Za czasów papieża Sotera miały miejsce prześladowania przez cesarza Marka Aureliusza. Według tradycji zmarł śmiercią męczeńską, jednak nie ma na to żadnych dowodów^[4]. Zmarł w Rzymie, ale nie wiadomo, gdzie został pochowany^[5]. Jego życiorysy wymieniają fakt śmierci za wiarę 22 kwietnia 179 roku, jednak brak dokładnych szczegółów^[3].

Jego święto obchodzone jest 22 kwietnia^[4].

Zobacz też

• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• kult świętych