Stanisław Aleksander Małachowski

Stanisław Aleksander Ignacy Małachowski herbu Nałęcz (1770–1849) – hrabia, generał brygady armii Księstwa Warszawskiego, senator-kasztelan, regimentarz województw na lewym brzegu Wisły w powstaniu listopadowym.

Ten artykuł dotyczy generała Stanisława Małachowskiego . Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Stanisław Aleksander Małachowski

Małachowski Hrabia
Rodzina	Małachowscy herbu Nałęcz
Data i miejsce urodzenia	26 lutego 1770 Końskie
Data i miejsce śmierci	28 maja 1849 Końskie
Ojciec	Mikołaj Małachowski
Matka	Marianna Ewa Męcińska
Żona	Anna Stadnicka
Dzieci	Gustaw, Juliusz, Henryk, Gabriela, Karolina
Odznaczenia

Życiorys

Syn Mikołaja i Marianny Ewy Męcińskiej, młodszy brat Jana Nepomucena. Ożenił się z Anną Stadnicką i miał z nią trzech synów: Gustawa, Juliusza i Henryka oraz dwie córki: Gabrielę i Karolinę.

Absolwent Akademii Krakowskiej. Pracował w służbie dyplomatycznej Stanisława Augusta Poniatowskiego. Był członkiem świty poselstwa Franciszka Piotra Potockiego w Konstantynopolu w latach 1790–1791. Członek wolnomularstwa^[1]. Wziął udział w wojnie polsko-rosyjskiej 1792 roku.

Hrabia galicyjski od 1804^[2]. W 1807 roku własnym sumptem wystawił pułk kirasjerów i dowodził nim w stopniu pułkownika. Wziął udział w wojnie polsko-austriackiej 1809 roku, uczestnik inwazji na Rosję (1812). Dostał się do rosyjskiej niewoli.

Był autorem pamiętników, których opisał swoje poselstwo do Turcji i czasy Księstwa Warszawskiego^[3][4].

Od 1818 był senatorem-kasztelanem Królestwa Kongresowego^[5], hrabią potwierdzony w Królestwie Kongresowym w 1820^[6].

W 1828 roku był członkiem Sądu Sejmowego, mającego osądzić osoby oskarżone o zdradę stanu^[7]

Jako senator podpisał 25 stycznia 1831 roku akt detronizacji Mikołaja I Romanowa^[8]. 11 sierpnia 1831 mianowany senatorem-wojewodą Królestwa Kongresowego^[9].

W Księstwie Warszawskim odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari^[10] (wg nekrologu w ówczesnej gazecie był to Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari). Posiadał też rosyjski Order św. Anny I kl., kongresówkowy Order św. Stanisława I kl., a także francuski Krzyż Oficerski Legii Honorowej^[11].

Był członkiem Najwyższej Kapituły loży wolnomularskiej Jedność Słowiańska w 1820 roku^[12].