Stanisław Węgrzecki

Stanisław Węgrzecki (ur. 10 listopada 1765 w Warszawie, zm. 12 lutego 1845 tamże) – prawnik, prezydent Warszawy, senator-kasztelan Królestwa Polskiego od 8 sierpnia 1831 roku^[1], jakobin polski, plenipotent skarbu koronnego, członek loży wolnomularskiej Świątynia Mądrości^[2].

Stanisław Węgrzecki

Data i miejsce urodzenia	10 listopada 1765 Warszawa
Data i miejsce śmierci	12 lutego 1845 Warszawa
Prezydent Warszawy
Okres	od 4 lipca 1807 do grudnia 1815
Poprzednik	Paweł Bieliński
Następca	Karol Fryderyk Woyda
Prezydent Warszawy
Okres	od 30 listopada 1830 do 26 czerwca 1831

Grób Stanisława Węgrzeckiego na Powązkach; Warszawa, 24 lipca 2008

Życiorys

Ukończył prawo. Studiował w Krakowie i za granicą.

Był bliskim współpracownikiem Hugona Kołłątaja. 29 sierpnia 1792 roku złożył akces i wykonał przysięgę konfederacji targowickiej^[3]. Był członkiem sprzysiężenia przygotowującego wybuch insurekcji kościuszkowskiej^[4]. Brał udział w insurekcji warszawskiej.

W marcu 1807 został wiceprezydentem Warszawy, a od 4 lipca 1807 do grudnia 1815 był prezydentem miasta. Ustąpił wskutek zatargu z wielkim księciem Konstantym. W latach 1812–1815 był też komendantem Gwardii Narodowej.

Od 1816 był sędzią apelacyjnym. Od 1817 był prezesem Trybunału Handlowego. W 1829 Stanisław Węgrzecki przeszedł na emeryturę i został wybrany prezesem Komitetu Właścicieli Listów Zastawnych.

30 listopada 1830 ponownie został prezydentem miasta, ale 26 czerwca 1831 został usunięty z urzędu. Jako senator podpisał 25 stycznia 1831 roku akt detronizacji Mikołaja I Romanowa^[5].

W 1815 roku był wielkim pieczętarzem Wielkiego Wschodu Narodowego Polski^[6]. Stanisław Węgrzecki należał do Wolnomularstwa Narodowego. Był też członkiem Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk.

Stanisław Węgrzecki zmarł 12 lutego 1845 w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 15-1-5)^[7]. Na jego grobie został wystawiony pomnik dłuta Jakuba Tatarkiewicza. Nagrobek został odnowiony staraniem Społecznego Komitetu Powązek na początku lat 80. XX wieku.