Stanisław Wincenciak

Stanisław Wincenciak (ur. 28 czerwca 1949 w Brwinowie) – polski elektrotechnik, wykładowca akademicki, prorektor ds. rozwoju Politechniki Warszawskiej w kadencjach 2012-2016 i 2016-2020^[1].

Stanisław Wincenciak

Państwo działania	Polska
Data urodzenia	28 czerwca 1949
Prof. dr hab. mgr inż. nauk technicznych
Alma Mater	Politechnika Warszawska
Doktorat	1979 – nauki techniczne
Habilitacja	1991
Profesura	1998
Polska Akademia Nauk
Status	członek rzeczywisty
Funkcja Jednostka PAN	członek Komitet Elektrotechniki PAN
Nauczyciel akademicki
Okres zatrudn.	1973
dziekan
Wydział	Elektryczny PW
Okres spraw.	2005–2012
prorektor ds. rozwoju
Uczelnia	Politechnika Warszawska
Okres spraw.	2012–2020

Życiorys

Ukończył szkołę podstawową i liceum ogólnokształcące w Brwinowie; również obecnie pozostaje mieszkańcem tej miejscowości. W 1973 uzyskał dyplom magistra inżyniera na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej i od razu rozpoczął pracę w Instytucie Elektrotechniki Teoretycznej i Miernictwa Elektrycznego (obecnie przemianowanym na Instytut Elektrotechniki Teoretycznej i Systemów Informacyjno-Pomiarowych).

Swoją pracę naukową rozpoczął od rozwijania i stosowania metody elementów skończonych do analizy zagadnień pola elektromagnetycznego stacjonarnego, z uwzględnieniem nieliniowości parametrów materiałowych, analizy pola elektromagnetycznego harmonicznie zmiennego w czasie, niestacjonarnych pól sprzężonych elektrotermicznych, a także zastosowaniem całek i elementów brzegowych do analizy pola elektrostatycznego. W późniejszym czasie nurt zainteresowań skierował ku symulacji numerycznej pola elektromagnetycznego oddziałującego na środowiska o niskiej przewodności elektrycznej, a w szczególności na ciało ludzkie z uwzględnieniem zastosowań w terapii zaburzeń psychicznych. Badania prowadzi współpracując ze specjalistami ze środowiska medycznego. Odbył staże naukowe na Politechnice w Brnie, w ECAM Bruksela, „Field Vector” Oksford i w moskiewskiej MEI.

Jest współautorem FAT - interpretera języka służącego do analizy pola elektromagnetycznego^[2]. W swojej karierze opublikował około 200 publikacji, z czego 4 to monografie i 5 to podręczniki. Wypromował 6 doktorów – wszyscy otrzymali wyróżnienia za swoje dysertacje.

Stanowiska

• Prodziekan Wydziału Elektrycznego PW (1999-2002 i 2002-2005)
• Dziekan Wydziału Elektrycznego PW (2005-2008 i 2008-2012)^[3]
• Kierownik Zakładu Wysokich Napięć i Kompatybilności Elektromagnetycznej
• Przewodniczący Grupy Ekspertów ds. Pól Elektromagnetycznych Zespołu Ekspertów ds. Czynników Fizycznych Międzyresortowej Komisji
• Przewodniczący stołecznego oddziału Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej^[4]

Członkostwa

• Polska Akademia Nauk
• Rada Naukowa Centralnego Instytutu Ochrony Pracy
• Rada Naukowa Instytutu Elektrotechniki
• Komitet Główny Olimpiady Wiedzy Technicznej dla szkół średnich

Działalność pozanaukowa

W latach 1988–1990 był przewodniczącym Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Brwinowie i członkiem Komisji Rewizyjnej Warszawskiego Porozumienia Komitetów Obywatelskich „Solidarność”. Od 1990 do 1994 zasiadał w Radzie Miejskiej w Brwinowie, której był przewodniczącym.

Poza działalnością społeczną jego pasją jest sport – przez wiele lat był prezesem lub wiceprezesem klubu sportowego.

Ważne publikacje

• Stanisław Wincenciak, Jerzy Skoczylas, Jan Sikora, Marek Stabrowski, Stanisław Bolkowski, Jan Sroka: Komputerowe metody analizy pola elektromagnetycznego, WNT, 1993;
• Stanisław Wincenciak: Metody i algorytmy optymalizacji kształtu obiektów w polu elektromagnetycznym, Oficyna Wydawnicza P, Warszawa 1998