Stanisława Witekowa

Stanisława Witekowa (ur. 24 maja 1913^[1] we Lwowie, zm. 14 czerwca 1978^[2])^[3] – polska chemiczka, profesor Politechniki Łódzkiej.

Stanisława Witekowa

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	24 maja 1913 Lwów
Data śmierci	14 czerwca 1978
Profesor
Specjalność: kinetyka, związki kompleksowe, adsorpcja i kataliza, fonochemia
Alma Mater	Politechnika Lwowska
Profesura	1977
Uczelnia	Politechnika Łódzka
Odznaczenia

Życiorys

Córka Piotra^[4]. W 1938 roku ukończyła studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Lwowskiej. W tym samym czasie ukończyła również Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego. W 1937 roku rozpoczęła pracę w Katedrze Chemii Nieorganicznej Politechniki Lwowskiej.

Podczas wojny pracowała na tzw. Kursach Technicznych Politechniki Lwowskiej.

Po wojnie przeniosła się do Łodzi, gdzie w 1945 roku rozpoczęła pracę w Katedrze Chemii Nieorganicznej Politechniki Łódzkiej. Od 1956 roku kierowała Zakładem Chemii Ogólnej, a od 1964 Katedrą Chemii Ogólnej. Tytuł naukowy profesora zwyczajnego otrzymała w 1977 roku.

Jej działalność naukowa obejmowała kinetykę reakcji w układach jedno- i wielofazowych, związki kompleksowe, adsorpcję i katalizę. Była jednym z pionierów fonochemii. Dorobek naukowy to 64 publikacji, 8 skryptów i trzy książki. Wypromowała siedmiu doktorów.

Była radną miasta Łodzi, a także pełniła szereg funkcji społecznych.

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (13 lipca 1955)^[4]
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (15 stycznia 1955)^[5]