Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Moszoro-Dąbrowski (ur. 16 listopada 1957 w Rosario) – kapłan rzymskokatolicki, numerariusz, wikariusz regionalny Prałatury Personalnej Opus Dei w Polsce a od 2023 jest również wikariuszem prałata na Słowację, Czechy, Litwę, Łotwę, Estonię oraz Finlandię. Obecnie mieszka w Warszawie.
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
16 listopada 1957 |
| Wikariusz regionalny Prałata Opus Dei na Polskę a od 2023 również na Słowację, Czechy, Litwę, Łotwę, Estonię oraz Finlandię. | |
| Okres sprawowania |
od 2013 |
| Kierownik duchowy Opus Dei w Polsce | |
| Okres sprawowania |
1999–2013 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
6 czerwca 1982 |
Pochodzi z rodziny ormiańskiej. Jego matka Ludmiła Dąbrowska (1917–2012) uniknęła aresztowania przez NKWD we Lwowie w 1939[1], uciekła do Krakowa. Krótko później została aresztowana, pod koniec wojny trafiła do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Po wojnie wyemigrowała do Londynu, gdzie poznała męża, polskiego emigranta Kazimierza Moszoro (1911–1998)[2]. Przed wojną rodzice byli działaczami akademickimi we Lwowie[3]. Osiedlili się w Rosario, gdzie mieli czwórkę dzieci.
Studiował elektrotechnikę na wydziale elektroniki w Argentynie, w grudniu 1980 uzyskując tytuł inżyniera elektronika jako pierwszy i najmłodszy w swoim roczniku[3]. Studiował teologię w Rzymie. Obronił doktorat na Uniwersytecie Nawarry w Pampelunie (Hiszpania).
Wychowany w rodzinie katolickiej, która w latach 70. nawiązała kontakt z pracą apostolską Opus Dei w Argentynie. Uczestniczył w działaniach ośrodka akademickiego El Litoral w Rosario[4]. W sierpniu 1972 poprosił o przyjęcie do Opus Dei. Osobiście poznał św. Josemarię Escrivę de Balaguera, gdy ten odwiedził Argentynę w czerwcu 1974 roku. Po studiach inżynierskich przeniósł się do Rzymu. Wiele razy miał okazję spotykania się z bł. Alvaro del Portillo. W dniu 6 czerwca 1982 roku w bazylice św. Piotra papież Jan Paweł II udzielił mu święceń kapłańskich (ks. Moszoro był wówczas wyświęcony w gronie 33 alumnów Opus Dei)[3]. W latach 1984–1989 był duszpasterzem akademickim w Tucuman i kapelanem ośrodka El Cebil[5].
Jest jednym z pierwszych członków Opus Dei w Polsce. Na prośbę bł. Alvaro del Portillo przybył do Polski w listopadzie 1989, aby rozpocząć stałą pracę apostolską Opus Dei w Polsce. W latach 1989–1999 pełnił funkcje wikariusza regionalnego Opus Dei na Polskę, jego następcą został ks. Piotr Prieto. W latach 1999–2013 pełnił funkcję Kierownika duchowego Prałatury w Polsce. 19 kwietnia 2013 ponownie został mianowany Wikariuszem Regionalnym[6][7].
1 maja 2023, w związku z powstaniem nowego okręgu Prałatury Opus Dei: Europa Środkowo-Północna, w którym prałat Opus Dei, Fernando Ocáriz zadecydował połączyć w jednym okręgu Prałatury siedem krajów: Polskę, Słowację, Czechy, Litwę, Łotwę, Estonię oraz Finlandię, Stefan Moszoro-Dąbrowski został jego wikariuszem regionalnym[8].
Ks. Moszoro-Dąbrowski pisze felietony w katolickim tygodniku Idziemy, które w roku 2015 zostały opublikowane w dwóch książkach:
Jego bratem jest Bartłomiej Moszoro.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
