Tigmotaksja

Tigmotaksja^[1][2], stereotaksja^[1] – rodzaj taksji polegający na ruchu pojedynczych komórek lub całych organizmów w odpowiedzi na bodźce dotykowe^[1][2]. Odgrywa ona znaczącą rolę adaptacyjną w warunkach słabego oświetlenia^[1]. Przykłady:

• orientacja przestrzenna zwierząt żyjących pod ziemią^[1],
• przywieranie do podłoża organizmów żyjących w wodach płynących (unikanie porwania przez prąd wody)^[2],
• skłonność szczurów do poruszania się przy ścianach pomieszczenia^[2].