Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Sterlet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Remove ads

Sterlet[3], czeczuga[3] (Acipenser ruthenus, Huso ruthenus[4]) – gatunek słodkowodnej, wędrownej ryby z rodziny jesiotrowatych (Acipenseridae).

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Remove ads

Występowanie

Żyje w zlewiskach Morza Czarnego, Kaspijskiego, Białego, Karskiego i Arktycznego, oraz w dorzeczu Dźwiny. Na wschodzie areał jego występowania ograniczony jest Obem i Irtyszem.

W 1837 w Polsce podjęto nieudaną próbę introdukcji tego gatunku[5]. Na początku XX w. stwierdzono jego obecność w Bugu. Prawdopodobnie przywędrował z dorzecza Dniestru Kanałem Królewskim. W okresie międzywojennym sterlet był łowiony w południowo-wschodnich rejonach Polski w Dniestrze.

W Polsce uważany za gatunek obcy potencjalnie inwazyjny[6].

Tworzy dwie rasy[3]:

  • europejską (Acipenser ruthenus ruthenus)
  • syberyjską (Acipenser ruthenus kamensis)
Remove ads

Cechy morfologiczne

Thumb
Sterlet na wystawie Subaqueous Vltava, Praga

Osiąga długość do 1,25 m i masę maksymalnie do 16 kg[7], zazwyczaj jednak przy długości 1 m waży około 6 kg. Charakteryzuje się wydłużonym kształtem ciała i dość długim ostrym rostrum, którego względna długość może przekroczyć 50% długości głowy. Otwór gębowy mały, pośrodku dolnej wargi występuje wąska przerwa. Cechą charakterystyczną sterleta jest obecność na wąsikach falban składających się z licznych wyrostków. Posiada od 11 do 17 płytek grzbietowych z długim, ostrym grzebieniem i hakiem, około 65 małych zachodzących na siebie płytek bocznych i od 10 do 18 płytek brzusznych. Grzbiet ma barwę szaro lub brązowozieloną, boki są jaśniejsze, brzuch jest jasnożółty lub różowobiały.

Remove ads

Odżywianie

Dorosły sterlet odżywia się głównie larwami owadów (jętek, komarów) oraz owadami opadającymi na powierzchnię wody, a także drobnymi organizmami bentosowymi, w tym drobnymi ślimakami i pijawkami. Zjadają też ikrę innych jesiotrów.

Thumb
Sterlet na wystawie Subaqueous Vltava, Praga

Rozród

Czeczuga charakteryzuje się wczesnym osiągnięciem dojrzałości płciowej:

  • samce dojrzewają w wieku 4–7 lat
  • samice 5–10 lat

Płodność samic wynosi średnio od 10,6–27,4 tys. sztuk ziaren ikry w zależności od rejonu występowania. Warunki rzeczne:

  • szybki prąd wody (powyżej 1,5 m/s)
  • twarde mineralne dno
  • temperatura 12–17 °C

Tarło odbywa się od maja do połowy czerwca. U ryb dojrzałych płciowo występuje biały nalot, który jest bardziej intensywny u samców. Inkubacja ikry trwa od 6–9 dni. Ikra sterleta jest drobna – 2 mm. Wylęg po resorpcji woreczka początkowo żeruje w pobliżu tarliska, a następnie rozpoczyna migracje w poszukiwaniu miejsc z większą koncentracją organizmów pokarmowych.

Remove ads

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads