Steve Davis

Steve Davis (ur. 22 sierpnia 1957 w Londynie) – angielski snookerzysta. Sześciokrotny mistrz świata. Plasuje się na 25 miejscu pod względem zdobytych setek w profesjonalnych turniejach, ma ich łącznie 338^[1].

Sir Steve Davis

Pseudonim	The Nugget, Interesting, Ginger Magician, Romford Slim
Data i miejsce urodzenia	22 sierpnia 1957 Londyn
Gra zawodowa	od 1978 do 2016
Najwyższy ranking	1 (7 sezonów od 1983/84)
Najwyższy break	147 (1 raz)
Breaki 100+ pkt.	338
Zwycięstwa w turniejach
Rankingowe	28
Nierankingowe	53
Mistrz świata	1981, 1983, 1984, 1987-1989
Masters	1982, 1988, 1997
UK Championship	1980, 1981, 1984-1987
Grand Prix	1985, 1988, 1989
Irish Masters	1983, 1984, 1997, 1988, 1990, 1991, 1993, 1994
Pot Black	1982, 1983, 1991, 1993
Scottish Masters	1982, 1983, 1984

Odznaczenia

Kariera

Od 1978 gracz zawodowy, wieloletni lider rankingu światowego (1984-1990). Do 2008 odniósł 81 zwycięstw (rekord), z czego 28 w turniejach rankingowych. Do końca sezonu 2015/2016 na swoim koncie zapisał 338 breaków stupunktowych (12. rezultat w historii).

Zdobył 6 tytułów mistrza świata (1981, 1983, 1984, 1987-1989). Zwycięstwo nad Johnem Parrottem w finale mistrzostw w 1989 (18:3), to najbardziej jednostronny rezultat w historii imprezy. Davis pamiętany jest również z porażki w finale tej imprezy w 1985 – uległ Dennisowi Taylorowi 17:18, w jednym z najbardziej znanych pojedynków w dziejach snookera.

W 1988 otrzymał tytuł „Sportowej Osobowości Roku” BBC oraz Order Imperium Brytyjskiego IV klasy (OBE).

Jednym z jego największych sukcesów było osiągnięcie maksymalnego breaka – 147 pkt podczas turnieju Lada Classic w 1982 roku. Wtedy to po raz pierwszy został sfilmowany przez kamery telewizyjne break maksymalny. Wydarzenie to miało miejsce w Queen Elizabeth Hall w Oldham 11 stycznia 1982 roku.

Steve Davis brał udział w Warsaw Snooker Tour, w którym udało mu się dojść do półfinału pokonując w pierwszej rundzie 4-2 Marcina Nitschke, w półfinale uległ mistrzowi świata Johnowi Higginsowi 5-3. Brał również udział w późniejszym World Series of Snooker 2008 w Warszawie, w którym pokonał Rafała Jewtucha 4-0, ale w następnej rundzie uległ Chińczykowi Ding Junhui 4-2.

W 2010 dotarł do ćwierćfinałów mistrzostw świata, pokonując w I rundzie Marka Kinga 10:9, a następnie eliminując w II obrońcę tytułu, Johna Higginsa 13:11. Trzeci mecz przegrał z późniejszym zwycięzcą całego turnieju – Neilem Robertsonem – wynikiem 5:13.

17 kwietnia 2016 podczas pierwszej rundy rozgrywanych w Sheffield snookerowych mistrzostw świata, ogłosił zakończenie zawodowej kariery.

Poza grą w snookera Davis odnosił także sukcesy w bilardzie dziewięciobilowym (zwycięstwo w Mosconi Cup z Europą – 1995, 2002) oraz w trikach snookerowych (3-krotne mistrzostwo świata – 1994, 1995, 1997).

Zwycięstwa w turniejach rankingowych

Turniej	Rok
Mistrzostwa świata	1981, 1983, 1984, 1987-1989
UK Championship	1984-1987
International Open	1983-1984, 1987-1989
Classic	1984, 1987-1988, 1992
Rothmans Grand Prix	1985, 1988, 1989
British Open	1986, 1993
Thailand Masters	1992
European Open	1993
Regal Welsh Open	1994, 1995

Porównanie z innymi mistrzami świata

Główny artykuł: Mistrzowie świata w snookerze.