Stig Sjölin

Stig Karl Olof Sjölin (ur. 21 grudnia 1928 w Värnamo, zm. 9 stycznia 1995 w Helsingborgu^[1]) – szwedzki bokser, medalista olimpijski z 1952, mistrz Europy.

Stig Sjölin

Data i miejsce urodzenia	21 grudnia 1928 Värnamo
Data i miejsce śmierci	9 stycznia 1995 Helsingborg
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja Igrzyska olimpijskie brąz Helsinki 1952 boks (waga średnia) Mistrzostwa Europy złoto Mediolan 1951 waga średnia srebro Oslo 1949 waga średnia srebro Berlin Zach. 1955 waga średnia brąz Warszawa 1953 waga średnia

Rozpoczął amatorską karierę bokserską w 1944^[2]. Przez niemal całą karierę walczył w kategorii średniej (do 75 kg).

Zdobył srebrny medal w wadze średniej na mistrzostwach Europy w 1949 w Oslo, po porażce w finale z László Pappem^[3]. Na kolejnych mistrzostwach Europy w 1951 w Mediolanie został mistrzem w tej kategorii, po wygranej w finale z Günterem Sladkym z RFN^[4].

Na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach po wygraniu dwóch walk przegrał w półfinale z późniejszym mistrzem Floydem Pattersonem ze Stanów Zjednoczonych, zdobywając brązowy medal^[1].

Kolejny brązowy medal wywalczył w wadze średniej na mistrzostwach Europy w 1953 w Warszawie, gdzie został pokonany w półfinale przez Dietera Wemhönera z RFN^[5]. Na mistrzostwach Europy w 1955 w Berlinie Zachodnim po raz czwarty zdobył medal, tym razem srebrny, po przegranej w finale z Giennadijem Szatkowem z ZSRR^[6]. Wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne, ale przegrał pierwszą walkę z późniejszym brązowym medalistą Víctorem Zalazarem z Argentyny^[1].

Był zwycięzcą mistrzostw państw nordyckich w 1955^[7] i 1957^[8].

Zdobył mistrzostwo Szwecji w wadze średniej w 1949, 1952–1954, 1956 i 1957 oraz w wadze lekkośredniej w 1951. Wystąpił w 40 meczach reprezentacji Szwecji. Stoczył 295 walk amatorskich, z których wygrał 263^[2].

Zakończył karierę amatorską w 1957. Nigdy nie przeszedł na zawodowstwo.