Stipendium

Stypendium (łac. stipendium) – w starożytnym Rzymie żołd wypłacany żołnierzom.

Armia rzymska w okresie Republiki była pospolitym ruszeniem powoływanym w razie zagrożenia. Po wygranej wojnie wojsko rozpuszczano do domu. Służba była obowiązkowa i bez nagrody. Potem nastał czas ciągłych walk i podbojów. Według historyków sytuacja zmieniła się w latach 406–396 p.n.e., kiedy Rzymianie przez 10 lat oblegali Weje, cały czas utrzymując armię pod bronią.

Za cesarza Augusta żołnierz otrzymywał trzy stypendia rocznie. Za Domicjana wypłacano już cztery stypendia.

Zestawienie roczne stypendiów poszczególnych formacji

formacja wojskowa\panujący cesarz	August (29 p.n.e. – 14 n.e.)	Domicjan (81–96)
pretorianie	750 denarów	1000 denarów
legioniści	225 denarów	300 denarów
cohortes urbanae	b.d.	500 denarów
auxilia	b.d.	100 denarów
ala	b.d.	225 denarów

Zobacz też

• stypendium

Bibliografia

• Maria Jaczynowska, Historia starożytnego Rzymu, PWN Warszawa 1986, ISBN 83-01-00268-9