Założenia planu zostały przyjęte przez Radę Ministrów 16 lutego 2016 roku[1]. Rok później przyjęto opracowaną na ich podstawie Strategię na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju do roku 2020 (z perspektywą do 2030 r.)[2].
Plan ma być odpowiedzią na pięć pułapek rozwojowych w jakie wpadła polska gospodarka, zdefiniowanych przez Mateusza Morawieckiego:
Plan zakłada rozwinięcie własnego potencjału krajowego dla odpowiedzialnego rozwoju Polski i podniesienia jakości życia mieszkańców[3].
Działania naprawcze w myśl planu skoncentrować się mają na pięciu filarach:
reindustrializacji (partnerstwo państwowe dla strategicznych działów gospodarki, tworzenie klastrów i dolin przemysłowych oraz pozyskiwanie atrakcyjnych inwestycji zagranicznych),
rozwoju innowacyjnych przedsiębiorstw (stworzenie „Konstytucji Biznesu”, zreformowanie instytutów naukowo-badawczych, program „Start in Poland”, stworzenie przyjaznego otoczenia prawnego dla przedsiębiorczości),
Szacunkowo prawie połowa środków (480 miliardów PLN) wraz z wkładem własnym będzie pochodzić z funduszy unijnych. Na 75–150 miliardów PLN oceniono potencjał inwestycyjny spółek Skarbu Państwa, a do 230 miliardów PLN potencjał inwestycyjny polskich przedsiębiorstw w postaci środków na lokatach do częściowego wykorzystania przez przedsiębiorców. Potencjał inwestycyjny Polskiego Funduszu Rozwoju to 75–120 miliardów PLN, a programów rozwojowych BGK – 65–100 miliardów PLN. Nadpłynność systemu bankowego to rezerwa w wysokości około 90 miliardów PLN. Od 50 do 80 miliardów PLN winny zapewnić programy realizowane przy współpracy instytucji międzynarodowych, głównie banków[4].
Na plan Morawieckiego składają się następujące ustawy uchwalone przez Sejm VIII kadencji:
Ustawa z dnia 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców (Dz.U. z2016r. poz.2255) – przepisy te dotyczą zidentyfikowania i usunięcia szeregu barier prawnych z różnych gałęzi prawa, które utrudniają lub ograniczają rozwój polskiej przedsiębiorczości, stanowiąc zbędne obciążenie biurokratyczne lub istotne utrudnienie w codziennej działalności przedsiębiorstw[6],
Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej (Dz.U. z2017r. poz.2201) – zgodnie z uzasadnieniem ma na celu poprawę otoczenia regulacyjnego prowadzenia działalności innowacyjnej, np.: zmiany podatkowe, rozszerzenie możliwości uzyskania statusu CBR, zmiany w zakresie samorządu rzeczników patentowych; zmiany zakresu i formy działalności Narodowego Centrum Badań i Rozwoju oraz Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, stworzenie możliwości udzielania przez ministra właściwego do spraw gospodarki pomocy w ramach programów w obszarze innowacyjności[7],
Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z2023r. poz.221) – która zastąpiła ustawę o swobodzie działalności gospodarczej[8] w celu przebudowy i reformy prawno-instytucjonalnego otoczenia przedsiębiorców oraz wykonywanej przez nich działalności gospodarczej w związku z realizacją „Planu na rzecz odpowiedzialnego rozwoju” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”[9],
Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców (Dz.U. z2023r. poz.1668) – wchodzi w skład pakietu „Konstytucja Biznesu” i ma na celu powołanie Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców, którego celem jest urzeczywistnienie konstytucyjnej zasady wolności działalności gospodarczej oraz innych konstytucyjnych zasad ważnych dla przedsiębiorców, a także wprowadzenie zmian w polskiej rzeczywistości gospodarczej[10],
Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz.U. z2022r. poz.541) – regulacje, których zadaniem jest usprawnienie funkcjonowania Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) oraz Pojedynczego Punktu Kontaktowego, który zostaje zastąpiony przez Punkt Informacji dla Przedsiębiorcy (PIP), co – zgodnie z uzasadnieniem – ułatwi podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej oraz usprawni i uprości proces rejestracji oraz dokonywania zmiany danych wpisywanych do CEIDG[11],
Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z2022r. poz.470) – przepisy te dotyczą kompleksowego uregulowania zasad uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez zgromadzenie tych zasad w jednej ustawie[12], Przepisy zastąpiły ustawę z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne[12][13][14].
Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej (Dz.U. z2018r. poz.650) – określa zasady wprowadzania zmian w szeregu ustaw odrębnych, będących konsekwencją uchwalenia ustawy – Prawo przedsiębiorców oraz innych ustaw z pakietu „Konstytucji Biznesu”[13].
Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz.U. z2024r. poz.427) – dotyczy realizacji założeń przedstawionych w ramach Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju w zakresie utworzenia dobrowolnych pracowniczych planów kapitałowych (PPK), polegających na stworzeniu ram prawnych funkcjonowania powszechnego i dobrowolnego systemu oszczędzania z przeznaczeniem na zaspokojenie potrzeb finansowych po osiągnięciu wieku emerytalnego lub nabyciu uprawnień emerytalnych[15].
Uchwała nr 8 Rady Ministrów z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie przyjęcia Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju do roku 2020 (z perspektywą do 2030 r.) (M.P. z2017r. poz.260).
Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne (Dz.U. z1982r. nr19,poz.146).