Sumienie

Sumienie – w niektórych religiach i nurtach etycznych wewnętrzne odczucie pozwalające rozróżniać dobro i zło, a także oceniać postępowanie własne i innych ludzi. Jest to zdolność pozwalająca człowiekowi ujmować swoje czyny pod kątem moralnym i odpowiednio je oceniać. Czynnikiem decydującym w przestrzeganiu tych norm jest poczucie winy, które występuje w momencie uświadomienia sobie rozbieżności między własnym postępowaniem a przyjętymi normami. Sumienie kieruje się moralnymi kryteriami oceny, zależnymi od otoczenia społecznego i wychowania człowieka.

Obraz Vincenta van Gougha pt. "Dobry Samarytanin", nawiązujący do fragmentu Pisma Świętego, opisującego różnych ludzi postawionych przed tym samym wyborem moralnym.

Bibliografia

• Jan Hartman: Etyka! Poradnik dla grzeszników. Warszawa: Agora SA; Jan Hartman, 2015, s. 58-60, 84-85, 158-159, …, seria: Biblioteka Gazety Wyborczej. ISBN 978-83-268-2301-5.
• Jan Zatorowski. Sumienie wyjściowym pryncypium postępowania. Teoria sumienia tomizmu konsekwentnego. „Referat (pdf) na www Katedry”. Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, Katedra Historii Filozofii Starożytnej i Średniowiecznej.brak numeru strony

Zobacz też

Zobacz kolekcję cytatów o sumieniu w Wikicytatach

Zobacz hasło sumienie w Wikisłowniku

• deformacja sumienia
• drzewo poznania dobra i zła
• psychika
• rachunek sumienia
• superego

Linki zewnętrzne

• Definicja sumienia w Encyklopedii Etyki Portalu Etyka Praktyczna

Kontrola autorytatywna (cecha moralna):

• NDL: 00569868
• NKC: ph126318

Encyklopedie internetowe:

• Britannica: topic/conscience
• SEP: conscience
• БРЭ: 3588915
• SNL: samvittighet
• Catalana: 0171237
• DSDE: samvittighed