Szorstkość liści czereśni

Szorstkość liści czereśni (ang. American rasp leaf of cherry, rasp leaf of cherry^[1]) – wirusowa choroba czereśni wywołana przez wirusa szorstkości liści czereśni (Cherry rasp leaf virus, CRLV)^[2].

Objawy

Wzdłuż głównego nerwu i nerwów bocznych na dolnej stronie porażonych liści rozwijają wyraźne narośla, tzw. enacje. Rosną prostopadle do powierzchni blaszki liściowej rozszerzając się ku brzegowi blaszki^[3]. Liście są zniekształcone, pofałdowane, często wyjątkowo wąskie, ale pozostają zielone. Ich górna powierzchnia jest chropowato-grudkowata z zagłębieniami^[4]. Zielony kolor odróżnia szorstkość liści czereśni od nekrotycznej pierścieniowej plamistości drzew pestkowych^[5].

Objawy zaczynają się w dolnej części drzewa i przesuwają się w górę w miarę rozprzestrzeniania się wirusa. Ponieważ na porażonym drewnie rozwija się mniej pączków liści, jego gałęzie ogałacają się z liści w dolnej części korony, a liście w górnych partiach są zniekształcone enacjami. Choroba może rozwinąć się na drzewach wiśniowych posadzonych w miejscach, gdzie usunięto chore drzewa wiśniowe. Pędy mogą być skarłowaciałe, a na pniach i gałęziach mogą rozwijać się raki^[5]. Plon ulega zmniejszeniu, a silnie porażone gałęzie i młode drzewa mogą obumrzeć^[4].

Epidemiologia i ochrona

Wirus szorstkości liści czereśni może wystąpić wraz z wirusami powodującymi karłowatość drzew pestkowych (Prunus dwarf virus), liściozwój czereśni (Cherry leaf roll virus) i utajonej pierścieniowej plamistości truskawki (Strawberry latent ringspot virus)^[3]. Przenosi się przez okulizację i szczepienie, przenoszą go także nicienie Xiphinema americanum. Podobnie jak w przypadku innych chorób wywołanych przez nicienie, objawy pojawiają się na pojedynczych drzewach i mają tendencję do rozprzestrzeniania się na zewnątrz w kształcie koła^[5]. okres inkubacji wirusa trwa 8–10 miesięcy^[3].

Główną metodą zapobiegania chorobie jest używanie do nasadzeń zdrowych sadzonek, a do szczepienia i okulizacji zdrowego materiału rozmnożeniowego. Porażone drzewa usuwa się z sadu. Na miejsca po usuniętych drzewach nie należy sadzić nowuxh^[3].