Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Tôn Đức Thắng
prezydent Wietnamu Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Tôn Đức Thắng (ur. 19 sierpnia 1888 w Long Xuyên, zm. 30 marca 1980 w Hanoi) – polityk wietnamski, członek Komunistycznej Partii Wietnamu, prezydent Demokratycznej Republiki Wietnamu w latach 1969–1976. Od 1976 do 1980 prezydent zjednoczonego Wietnamu.
Już w młodości był entuzjastycznym zwolennikiem komunizmu. W 1912 roku wstąpił do francuskiej marynarki wojennej. W latach 1918–1919 służył na krążowniku krążowniku pancernym „Waldeck Rousseau”, który został wysłany do Rosji, aby przeciwdziałać działaniom rewolucyjnym. Tôn Đức Thắng brał wówczas udział w nieudanym spisku, którego celem było przekazanie okrętu bolszewikom[1].
W 1925 roku brał udział w protestach przeciwko francuskiej interwencji w Chinach. W 1929 roku został aresztowany perz władze francuskie i wysłany do więzienia na wyspie Côn Sơn, gdzie przebywał do 1945 roku[1].
W 1946 roku Tôn Đức Thắng powrócił do aktywności politycznej, po objęciu władzy przez Hồ Chí Minh, został przewodniczącym stałego komitetu rządu rewolucyjnego przy Zgromadzeniu Narodowym. W czasie I wojny indochińskiej kierował Narodowym Frontem Ludowym (Viet Lien), a po konferencji genewskiej, w wyniku której Wietnam został podzielony, Wietnamskim Frontem Ojczyźnianym[1].
W 1960 roku został wiceprezydentem Demokratycznej Republiki Wietnamu, a w 1969 roku, po śmierci Hồ Chí Minha - prezydentem. Po zakończeniu wojny wietnamskiej i powstaniu Socjalistycznej Republiki Wietnamu nadal pełnił urząd prezydenta[1]. Zmarł 30 marca 1980, mając 91 lat, był wówczas najstarszym żyjącym przywódcą komunistycznym[2]. Po jego śmierci tymczasową funkcję prezydenta objął Nguyễn Hữu Thọ[3].
W roku 1967 został laureatem Międzynarodowej Leninowskiej Nagrody Pokoju[1].
Remove ads
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads