Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Taczała

polski herb szlachecki Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Taczała
Remove ads

Taczała (Żuraw) – polski herb szlachecki, noszący zawołanie Taczała, używało go kilkadziesiąt rodzin.

Szybkie fakty Typ herbu, Alternatywne nazwy ...
Thumb
Herb według Siebmachera
Thumb
Strona z Tablic odmian herbowych Chrząńskiego. Herb Taczała w 2 rzędzie, przedostatniej kolumnie.

Opis herbu

Na tarczy ściętej, w polu górnym czarnym i dolnym złotym – żuraw szary z lewą nogą podniesioną. Po obu stronach głowy ptaka – po jednej gwieździe srebrnej.

Klejnot: żuraw jak w godle.

Labry: czarne, podbite złotem.

W wersji zanotowanej w herbarzu Siebmachera, którą przytacza Tadeusz Gajl, klejnotem są dwie trąby dzielone w pas, czarno-złote.

W wersji średniowiecznej żuraw trzymał motowidło w dziobie, barwy były nieznane. Nieznany, aż do XVIII wieku włącznie, był klejnot herbu.

Stanisław Chrząński, w Tablicach odmian podaje zamiast górnego czarnego pasa dwa narożniki z gwiazdami, podaje też wersję z całym polem złotym i bez gwiazd (Taczała b).

Klejnot określono dopiero w Uzupełnieniach do księgi herbowej rodów polskich i w herbarzu Siebmachera.

Remove ads

Najwcześniejsze wzmianki

Herb znany w średniowieczu, najstarszy zapis pochodzi z 1382 roku.

Legenda herbowa

Herb ten miał według Okolskiego otrzymać kawaler, który, niczym żuraw, pełnił czujną wartę przy świetle gwiazd[1].

Herbowni

Tadeusz Gajl przytacza 32 nazwiska herbownych[2]: Bartkowski, Benoe, Berent, Bonoe, Bubzowski, Budzowski, Daniszewski, Fischer, Gerkow, Gerkowski, Gerszewski, Gierałtowski, Gierko, Gierkowicz, Gierkowski, Gierwatowski, Hejdukiewicz, Hejdukowicz, Horwat, Horwatt, Jasud, Jedowiański, Kiełpsz, Krahn, Rezanowicz, Rożnowski, Skroński, Storch, Tabiński, Talat, Talatko, Todowiański.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads