Teatr wojny

Teatr wojny – terytorium kontynentów lub jednego kontynentu wraz z oceanami (morzami) sąsiadującymi i przestrzenią powietrzną nad nimi, na których mogą być rozwijane lub są prowadzone działania wojenne oddzielnych wrogich państw albo koalicji państw^[1]. Np. w II wojnie światowej działania wojenne obejmowały Teatr Europejski z Oceanem Atlantyckim oraz Teatr Północnoafrykański, natomiast w 1945, po zakończeniu wojny w Europie, działania przeniosły się na Teatr Azji Dalekowschodniej i Ocean Spokojny.

Teatr wojny

W skład TW może wchodzić kilka teatrów działań wojennych^[2] wraz ze strefami wewnętrznymi przeciwnych stron^[3]. Według podziału przyjętego w NATO Europejski Teatr Wojny dzieli się na Północnoeuropejski, Środkowoeuropejski i Południowoeuropejski^[4].

Jeśli działania wojenne rozwijają się na ograniczonych przestrzeniach i noszą charakter lokalny terytorium TW może być tożsame z terytorium TDW (teatru działań wojennych). Według kryteriów ZSRR Europa stanowiła teatr działań wojennych podzielony na trzy kierunki strategiczne.

Przypisy

1. Zarychta 2016 ↓, s. 91.
2. Huzarski (red.) i Wołejszo (red.) 2014 ↓, s. 37.
3. Koziej 2011 ↓, s. 139.
4. Zarychta 2013 ↓, s. 70.

Bibliografia

• Michał Huzarski (red.), Jarosław Wołejszo (red.): Leksykon obronności. Polska i Europa. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 2014, s. 37. ISBN 978-83-11-13382-2.
• Stanisław Koziej: Teoria sztuki wojennej. Warszawa: „Bellona”, 2011. ISBN 978-83-11-12122-5.
• Mała Encyklopedia Wojskowa. T. 3. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971. Brak numerów stron w książce
• Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia. T. 25. Moskwa: 1976. Brak numerów stron w książce
• Stanisław Zarychta: Struktury militarne NATO 1949–2013. Warszawa: Bellona SA, 2013. ISBN 978-83-11-13021-0.
• Stanisław Zarychta: Broń jądrowa w kształtowaniu bezpieczeństwa 1945–2015. Warszawa: Bellona SA, 2016. ISBN 978-83-11-14235-0.