Ujazd Górny (gromada)

Ujazd Górny – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Ujazd Górny

gromada
1954–1972
Państwo	Polska
Województwo	wrocławskie
Powiat	średzki
Data powstania	2 października 1954
Data likwidacji	1 stycznia 1973
Siedziba	Ujazd Górny
Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw 5
Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954) 12
brak współrzędnych

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954^[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973^[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972^[3][4].

Gromadę Ujazd Górny z siedzibą GRN w Ujeździe Górnym utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski^[3] – w powiecie średzkim w woj. wrocławskim, na mocy uchwały nr 27/54 WRN we Wrocławiu z dnia 2 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad^[5] Ujazd Górny, Ujazd Dolny, Karnice i Jarosław ze zniesionej gminy Bukówek oraz Jarostów ze zniesionej gminy Udanin w tymże powiecie^[6]. Dla gromady ustalono 12 członków gromadzkiej rady narodowej^[7].

1 stycznia 1960 do gromady Ujazd Górny włączono wsie Drogomiłowice, Pichorowice i Łagiewniki Średzkie ze zniesionej gromady Pichorowice w tymże powiecie^[8].

31 grudnia 1961 do gromady Ujazd Górny włączono wieś Michałów ze zniesionej gromady Cesarzowice w tymże powiecie^[9].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej^[10].