Ulica Komorowskich w Żywcu

Ulica Komorowskich – ulica w Żywcu, w dzielnicy Śródmieście. Stanowi jedną z głównych ulic miasta^[1]. Prowadzi z okolic Rynku do skrzyżowania z ulicami Witosa i Kopernika za Parkiem Zamkowym. Na całej długości ma status drogi powiatowej.

ulica Komorowskich

Śródmieście
Ulica Komorowskich
Państwo	Polska
Miejscowość	Żywiec
Długość	900 m
Przebieg
ul. Zamkowa, ul. Słowackiego ul. PCK ul. Powstańców Śląskich ul. Słowicza ul. Jana ul. Południowa ul. Wodna ul. Witosa, ul. Kopernika
Położenie na mapie Żywca ulica Komorowskich
Położenie na mapie Polski ulica Komorowskich
Położenie na mapie województwa śląskiego ulica Komorowskich
Położenie na mapie powiatu żywieckiego ulica Komorowskich
49,684896°N 19,206068°E

Położenie

Ulica ma przebieg południkowy. Położona jest w środkowej części Śródmieścia. Biegnie równolegle do wschodniej granicy Parku Zamkowego.

Przebieg

Ulica Komorowskich rozpoczyna od skrzyżowania ulicy Zamkowej i Słowackiego w rejonie Placu Mariackiego jako droga jednokierunkowa. Dwieście metrów dalej krzyżuje się z ulicą PCK, a kolejne 70 m dalej - z ul. Powstańców Śląskich, gdzie przechodzi w ulicę dwukierunkową. Nieco dalej położone są skrzyżowania z ulicami Słowiczą i Jana. Pokonując kolejne 160 metrów docieramy do skrzyżowania z ul. Południową. Ulica Komorowskich kończy się na skrzyżowaniu z ulicami Witosa i Kopernika.

Zmiany nazwy

Ulica Komorowskich nazywała się początkowo Sporyską, natomiast w spisie ulic Malchera Ostrowskiego z 1712 r. nosi nazwę ulicy Wyszomieście. W Księdze Kontraktów Miejskich z lat 1801-1805 brzmienie nazwy zmieniono na Wyszomieszczańska. Na austriackim planie katastralnym z 1844 r. ulicę podpisano Langen strasse. Podczas akcji zmian nazw ulic w 1901 r. nadano jej imię Komorowskich. W czasie II wojny światowej wprowadzona została nazwa Vorstadstrasse, po wyzwoleniu powrócono do stanu sprzed wojny. Kolejna zmiana została uchwalona dekretem Rady Miejskiej w 1949 r. na Józefa Stalina. Po raz kolejny Rada dokonała zmiany rok później na Stanlingradzka, chcąc uhonorować zarówno Stalina, jak i miasto noszące jego imię z okazji siódmej rocznicy bitwy stalingradzkiej. W późniejszym okresie ulicy nadano nazwę Marcelego Nowotki, która funkcjonowała do 30 czerwca 1990 r.^[2]

Zabytki

Przy ul. Komorowskich 33 znajduje się kamienica wpisana do rejestru zabytków (nr rej. A/935/2022)^[3].