VIII Batalion Saperów

VIII batalion saperów (VIII bsap) – pododdział saperów Wojska Polskiego II RP.

Ten artykuł dotyczy VIII bsap Wojska Polskiego II RP. Zobacz też: inne bataliony saperów noszące numer „8”.

VIII batalion saperów

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1920
Rozformowanie	1929
Dowódcy
Pierwszy	mjr Stanisław Magnuszewski
Organizacja
Dyslokacja	Warszawa Puławy
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	saperzy
Podległość	1 batalion saperów Legionów

Dzieje VIII batalionu saperów

VIII baon saperów powstał 5 maja 1920 w Warszawie jako część składowa tworzonego na nowo 1 pułku inżynieryjnego^[1]. W 1921 baon został włączony w skład 1 pułk saperów Legionów w Puławach. W 1929, w następstwie reorganizacji wojsk saperskich, batalion został rozformowany.

2 kompania VIII bsap. Kompania zorganizowana w listopadzie 1918 w Warszawie w 90 procentach ze studentów politechniki warszawskiej. Dowództwo kompanii objął porucznik Wacław Damrosz. W grudniu kompania przygotowuje się do wyjazdu na front, co następuje w dniu 9 stycznia 1919 z przydziałem do grupy pułkownika Berbeckiego. Chrztem bojowym była akcja, zdobycia wsi Wola Wysocka pod Żółkwią. W Rawie Ruskiej kompania fortyfikuje część wschodnią pozycji do wsi Klebany Potylickie, potem – 26 stycznia rusza w kierunku Uhnowa. Pod wsią Michałówka saperzy staczają bój z Ukraińcami, zdobywając wieś i biorąc jeden karabin maszynowy i kuchnię połową. Po nastaniu wiosny saperzy prowadzą prace fortyfikacyjne w Rawie Ruskiej i we wsiach: Hoły Rawskie, Biłuty, Lipniki, Łucyki, Sienkowicze i Zaborze. 21 kwietnia kompania przechodzi w skład 2 dywizji generała Hallera do Milatyna. Buduje most długości 45 metrów na Bugu, a później – 1000 metrów długą groblę pod Kamionką Strumiłową. W maju i czerwcu kwaterują w Busku pod Krasnem, gdzie budują umocnienia, reperują drogi, budują mosty na Bugu i jeden wiszący na linach przez rzekę Pełtę. W lipcu kompania przybywa do Brodów, gdzie również przeprowadza roboty fortyfikacyjne. Następnie kompania udaje się do Dubna, i dalej do Zdołbunowa, fortyfikuje pozycje na brzegu Horynia i odbudowuje most. W końcu wrześniu kompania udaje się do Mokwina. W październiku pracują saperzy nad umacnianiem pozycji pod Kostopolem, Jabłonną i nad brzegiem rzeki Słuczy. W marcu 1920 kompania zostaje przydzielona do VIII batalionu saperów i odtąd traci wszelką łączność z I batalionem saperów, przechodząc na stałe w skład VIII batalionu saperów.

Dowódcy batalionu

• mjr Stanisław Magnuszewski
• mjr Emil Strumiński – 1924^[2])
• mjr Bohdan Stanisław Rządkowski - 1928^[3])

Oficerowie

• por Wacław Damrosz – dowódca 2 kompanii
• ppor. Edward Bałtusis