Władimir Barnaszow

Władimir Michajłowicz Barnaszow (ros. Владимир Барнашов, ur. 26 lutego 1951 w Riazanach) – radziecki biathlonista, mistrz olimpijski i trzykrotny medalista mistrzostw świata.

Władimir Barnaszow

Владимир Барнашов

Data i miejsce urodzenia	26 lutego 1951 Riazany
Klub	Dynamo Omsk
Wzrost	178 cm
Debiut w PŚ	22.02 1978, Anterselva (6. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze punkty w PŚ	22.02 1978, Anterselva (6. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze podium w PŚ	24.02 1978, Anterselva (3. miejsce – sprint)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR Igrzyska olimpijskie złoto Lake Placid 1980 biathlon (sztafeta) Mistrzostwa świata brąz Ruhpolding 1979 sztafeta brąz Lahti 1981 sztafeta brąz Mińsk 1982 sztafeta Puchar Świata 3. miejsce 1978/1979
Odznaczenia

Kariera

W 1978 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Hochfilzen, zajmując dziesiąte miejsce w biegu indywidualnym oraz czwarte w sprincie i sztafecie. W sprincie walkę o podium przegrał z Klausem Siebertem z NRD o 4,5 sekundy. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Ruhpolding wspólnie z Władimirem Alikinem, Nikołajem Krugłowem i Aleksandrem Tichonowem. W startach indywidualnych plasował się poza czołową dziesiątką. Brązowe medale w sztafecie zdobył też podczas mistrzostw świata w Lahti (1981) i mistrzostw świata w Mińsku (1982). Na drugiej z tych imprez zajął również szóste miejsce w sprincie.

W międzyczasie wystartował na igrzyskach olimpijskich w Lake Placid w 1980 roku, gdzie razem z Władimirem Alikinem, Aleksandrem Tichonowem i Anatolijem Alabjewem zwyciężył w sztafecie. Wystąpił tam także w biegu indywidualnym, kończąc rywalizację na siódmej pozycji. Były to jego jedyne starty olimpijskie.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 22 lutego 1978 roku w Anterselvie, zajmując szóste miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął dwa dni później w tej samej miejscowości, kończąc rywalizację w sprincie na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Klaus Siebert i jego rodak Eberhard Rösch. W kolejnych startach jeszcze pięć razy plasował się w czołowej trójce: 2 kwietnia 1978 roku w Sodankylä był trzeci w sprincie, 21 stycznia 1979 roku w Anterselvie był drugi w biegu indywidualnym, dwa dni później wygrał tam sprint, 31 marca 1979 roku w Sodankylä zajął trzecie miejsce w sprincie, a 6 kwietnia 1979 roku w Bardufoss w tej samej konkurencji był drugi. W klasyfikacji generalnej sezonu 1978/1979 zajął trzecie miejsce.

Po zakończeniu kariery pracował jako trener. Prowadził między innymi reprezentację ZSRR w latach 1984–1992, w latach 1992–1998 reprezentację Chorwacji, a następnie Rosji.

Został odznaczony między innymi tytułem Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR (1980), Orderem „Znak Honoru” (1980), Medalem „Za pracowniczą dzielność” (1988) i Medalem Orderu „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy (2010)^[1].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Rok	Miejscowość	Konkurencje
		IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
1980	Lake Placid	7.	–	nd.	nd.	1.	nd.	–

Mistrzostwa świata

Rok	Miejscowość	Konkurencje
		IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
1978	Hochfilzen	10.	4.	nd.	nd.	4.	nd.	–
1979	Ruhpolding	16.	24.	nd.	nd.	3.	nd.	–
1981	Lahti	13.	–	nd.	nd.	3.	nd.	–
1982	Mińsk	25.	6.	nd.	nd.	3.	nd.	–

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
1977/1978	4.
1978/1979	3.
1979/1980	?
1980/1981	?
1981/1982	?

Miejsca na podium chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	24 lutego	1978	Anterselva	Bieg indywidualny na 20 km	3.	?	?	?	Klaus Siebert
2.	2 kwietnia	1978	Sodankylä	Sprint na 10 km	3.	1	32:00,2	–	–
3.	21 stycznia	1979	Anterselva	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0	?	?	Aleksandr Tichonow
4.	23 stycznia	1979	Anterselva	Sprint na 10 km	1.	?	?	–	–
5.	31 marca	1979	Sodankylä	Sprint na 10 km	3.	0+1	32:24,0	+44,0	Klaus Siebert
6.	7 kwietnia	1979	Bardufoss	Sprint na 10 km	2.	1	36:15,0	+2,0	Sigleif Johansen