Who’s Next

Who’s Next – album brytyjskiej grupy rockowej The Who z 1971 roku. Przez wielu fanów zespołu uważany jest za najlepsze osiągnięcie grupy. Choć pierwotnie album miał stać się kolejnym koncept albumem lub rock operą zespołu, tematyka jest bardzo zróżnicowana – znajdują się tu zarówno odniesienia do filozofii życiowej (pierwsze dwa utwory), miłości (kolejne dwa), czy polityki (ostatni utwór). Wiele piosenek było wielokrotnie coverowanych przez innych artystów, m.in. przez Pearl Jam i Limp Bizkit. „Baba O’Riley” oraz „Won't Get Fooled Again” zostały wykorzystane w serialach Kryminalne zagadki Nowego Jorku, Kryminalne zagadki Miami i Dr House oraz w filmie Kostka przeznaczenia. Do końca lat 90. XX wieku ostatni utwór był zakazany w Korei Południowej.

Who’s Next

Wykonawca albumu studyjnego
The Who
Wydany	2 sierpnia 1971
Nagrywany	marzec – maj 1971
Gatunek	hard rock
Długość	43:36 (LP) 77:38 (CD)
Wydawnictwo	Polydor, Track, Decca[1]
Producent	The Who, Glyn Johns[1]
Oceny
AllMusic [2] Robert Christgau A[3] laut.de [4]
Album po albumie
Live at Leeds (1970) Who’s Next (1971) Meaty Beaty Big and Bouncy (1971)

W 2003 album został sklasyfikowany na 28. miejscu listy 500 albumów wszech czasów dwutygodnika „Rolling Stone”^[5].

Lista utworów

Muzyka i teksty autorstwa Pete’a Townshenda (z wyjątkiem „My Wife”).

1.	„Baba O’Riley”	5:08
2.	„Bargain”	5:34
3.	„Love Ain’t For Keeping”	2:10
4.	„My Wife” (Entwistle)	3:36
5.	„The Song Is Over”	6:18
6.	„Getting In Tune”	4:50
7.	„Going Mobile”	3:43
8.	„Behind Blue Eyes”	3:44
9.	„Won’t Get Fooled Again”	8:33
		43:36

Utwory dodatkowe w wydaniu z 1995 r.

1.	„Pure and Easy”	4:19
2.	„Baby Don’t You Do It”	5:13
3.	„Naked Eye”	5:22
4.	„Water”	6:25
5.	„Too Much of Anything”	4:24
6.	„I Don’t Even Know Myself”	4:54
7.	„Behind Blue Eyes” (alt. wersja)	3:25
		34:02

Twórcy

• Roger Daltrey – śpiew
• Pete Townshend – gitara, pianino w „Baba O’Riley”, syntezator, śpiew w „Song Is Over” i „Going Mobile”
• John Entwistle – gitara basowa, instrumenty dęte, śpiew i pianino w „My Wife”
• Keith Moon – perkusja
• Dave Arbus – skrzypce w „Baba O’Riley”
• Nicky Hopkins – pianino w „The Song Is Over” i „Getting In Tune”

Certyfikaty i sprzedaż

Kraj	Certyfikat	Sprzedaż
Stany Zjednoczone (RIAA)	3x platynowa płyta[6]	3 000 000+[6]
Wielka Brytania (BPI) (edycja z 1993)	platynowa płyta[7]	300 000+[8]
Włochy (FIMI)	złota płyta[9]	25 000+[10]