Wojciech Górecki

Wojciech Górecki (ur. 23 stycznia 1970 w Łodzi) – polski historyk, dziennikarz, reporter, analityk, specjalizujący się w tematyce Kaukazu Północnego i Południowego.

Wojciech Górecki

Data i miejsce urodzenia	23 stycznia 1970 Łódź
Zawód, zajęcie	historyk, dziennikarz, dyplomata
Narodowość	polska
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski – dziennikarstwo Katolicki Uniwersytet Lubelski – historia
Pracodawca	Ośrodek Studiów Wschodnich (1998–2002, od 2007)

Życiorys

Ukończył dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim (1994) oraz studia historyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (1995). Odbył studia doktoranckie w Szkole Nauk Społecznych Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk (2000).

W 1986 rozpoczął pracę dziennikarską, debiutując w "Sztandarze Młodych". W kolejnych latach publikował m.in. w tygodniku "Razem", "Gazecie Wyborczej", "Wprost" i "Życiu Warszawy", a od połowy lat 90. współpracował również z "Rzeczpospolitą", "Tygodnikiem Powszechnym", miesięcznikami "Więź" i "Res Publica Nowa" oraz dwumiesięcznikiem "Nowa Europa Wschodnia". Początkowo zajmował się reportażem krajowym, a następnie zagranicznym.

Od 1996 do 2001 wykładał reportaż na Uniwersytecie Warszawskim, w Collegium Civitas i Wyższej Szkole Dziennikarskiej im. Melchiora Wańkowicza. W latach 2002–2007 pełnił funkcję I sekretarza, a następnie radcy Ambasady RP w Baku. Od 1998 do 2002 i ponownie od 2007 jest pracownikiem Ośrodka Studiów Wschodnich w Warszawie, był ekspertem Zespołu Rosyjskiego. Od lipca do sierpnia 2009 był ekspertem i konsultantem Independent International Fact-Finding Mission on the Conflict in Georgia w Genewie, powołanej w celu zbadania okoliczności konfliktu zbrojnego w Gruzji w 2008. Od 2013 do 2016 zasiadał w zarządzie Fundacji Solidarności Międzynarodowej^[1][2].

Jest autorem szeregu książek i publikacji analitycznych oraz scenariusza filmu dokumentalnego Boskość J.W. Stalina w świetle najnowszych badań (1998), poświęconego poszukiwaniu tożsamości przez postradziecką Gruzję.

Należy do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Publikacje

• Łódź przeżyła katharsis, Łódź 1998
• Planeta Kaukaz, Warszawa–Poznań 2002, Wołowiec 2010, 2017
• Toast za przodków, Wołowiec 2010, 2017
• Abchazja, Wołowiec 2013, 2017
• Buran. Kirgiz wraca na koń, Wołowiec 2018
• Łódź. Miasto po przejściach (z Bartoszem Józefiakiem), Wołowiec 2020
• Wieczne państwo. Opowieść o Kazachstanie, Wołowiec 2024

Nagrody i nominacje

• 2010 – nominacja do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za książkę Toast za przodków^[3]
• 2011 – nominacja do Nagrody Literackiej Nike za książkę Toast za przodków^[4]
• 2013 – Nagroda im. Beaty Pawlak za książkę Abchazja
• 2024 – nominacja do Grand Press w kategorii: Książka Reporterska Roku za książkę Wieczne państwo. Opowieść o Kazachstanie^[5]