Zbrodnia w Sądowej

Zbrodnia w Sądowej – zbrodnia dokonana 11 lipca 1943 roku przez partyzantów UPA oraz chłopów ukraińskich na ludności narodowości polskiej. Miejscem zbrodni była kolonia Sądowa, gmina Grzybowica, powiat włodzimierski, w województwie wołyńskim.

Zbrodnia w Sądowej

Tablica Pomnika ofiar zbrodni dokonanej na obywatelach polskich przez OUN-UPA wymieniająca Sądową
Państwo	Polska (okupowana przez III Rzeszę)
Miejsce	Sądowa
Data	11 lipca 1943
Liczba zabitych	160
Typ ataku	ludobójstwo
Sprawca	Ukraińska Powstańcza Armia ludność ukraińska
brak współrzędnych

11 lipca roku po południu, zerwawszy uprzednio mosty na rzece Ług, co miało utrudnić Polakom ucieczkę do Włodzimierza Wołyńskiego, 100-osobowa grupa upowców i chłopów ukraińskich otoczyła Sądową i przystąpiła do mordowania mieszkańców miejscowości. Część Polaków ratowała się uciekając oraz ukrywając w różnych miejscach. Niektórych zabrał pociąg relacji Włodzimierz Wołyński-Lwów.

Następnego dnia, po powrocie ocalałych do domów, nastąpił drugi atak. Po dokonaniu zbrodni wieś została obrabowana i spalona.

Zbrodni w Sądowej dokonał oddział UPA, który wcześniej zaatakował także kościół w Porycku.

Osobny artykuł: Zbrodnia w Porycku.

Zdaniem Władysława Filara spośród 600 Polaków ocalało jedynie 20^[1]. Według Władysława i Ewy Siemaszków zginęło około 160 mieszkańców Sądowej. Wersję podawaną przez Siemaszków potwierdza Grzegorz Motyka.