ciasto

ciasto (język polski)

ciasto (1.1)

ciasto (1.2)

ciasto (1.2)

wymowa:

​^?/i, IPA: [ˈt͡ɕastɔ], AS: [ćasto], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ciasto	ciasta
dopełniacz	ciasta	ciast
celownik	ciastu	ciastom
biernik	ciasto	ciasta
narzędnik	ciastem	ciastami
miejscownik	cieście	ciastach
wołacz	ciasto[1][2][3]	ciasta

(1.1) kulin. surowy półprodukt, gęsta masa powstała z połączenia mąki z wodą, mlekiem lub innymi spożywczymi produktami; zob. też ciasto w Wikipedii

(1.2) kulin. spoż. słodki, deserowy wypiek, zwykle w formie placka; zob. też ciasto (deser) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Szybko zagnieść ciasto i wstawić na godzinę do lodówki.

(1.1) ⁱ Zawsze podbierałem mamie dużą i słodką grudę kruszonki, zanim zdążyła posypać ciasto.

(1.2) Może spróbujesz tego pysznego ciasta z owocami?

składnia:

(1.1) ciasto na + B.

kolokacje:

(1.1) zagnieść / wałkować ciasto • wałek do ciasta

(1.2) ciasto drożdżowe / francuskie / kruche / naleśnikowe / parzone / półfrancuskie / półkruche / ptysiowe / ucierane • ciasto filo • ciasto z bakaliami / z galaretką / z kruszonką / z owocami / z polewą • jeść ciasto • kawałek ciasta

synonimy:

(1.2) placek

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) masa

(1.2) wypiek

hiponimy:

(1.2) sernik, makowiec, jabłecznik, tort, strudel, strucla, rabarbarowiec, karpatka, biszkopt, baba, babka, mazurek, piernik, szarlotka, tarta, keks, cwibak, rolada

holonimy:

meronimy:

(1.1) mąka, woda

(1.2) nadzienie, bakalie

wyrazy pokrewne:

rzecz. ciastko n, ciastownia ż, ciastowy m, ciastkarnia ż, ciastkarstwo n, ciastkarz m

zdrobn. ciasteczko n

zgrub. ciacho n

przym. ciastowy, ciastowaty, ciastkarski, ciastkowy, ciasteczkowy

związki frazeologiczne:

gość w dom, ciasto do kredensu • ksiądz i niewiasta z jednego ciasta

etymologia:

(1.1-2) prasł. *tĕsto^[4]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dough, batter; (1.2) cake, pie
• arabski: (1.1) كعك m; (1.2) فطيرة ż, marok. arab. حلوة ż, كعكة ż
• baskijski: (1.1) ore; (1.2) pastel, pastiza
• baszkirski: (1.1) ҡамыр; (1.2) бәлеш, бирүк
• białoruski: (1.1) цеста n; (1.2) цеста n
• bułgarski: (1.1) тесто n; (1.2) сладкиш m
• chorwacki: (1.1) tijesto n; (1.2) kolač m
• czeski: (1.1) těsto n; (1.2) koláč m
• dolnołużycki: (1.2) tykańc m
• duński: (1.1) dej w; (1.2) kage w
• esperanto: (1.1) pasto; (1.2) kuko
• fiński: (1.1) taikina
• francuski: (1.1) pâte ż
• górnołużycki: (1.1) tykanc m
• hiszpański: (1.1) masa ż; (1.2) torta m, pastel m
• islandzki: (1.1) teig n; (1.2) kaka ż
• japoński: (1.2) ケーキ (kēki), お菓子 (おかし, okashi)
• jidysz: (1.1) טייג n (tejg), naleśnikowe שיטערטייג n (szitertejg); (1.2) קוכן m (kuchn)
• kaszubski: (1.1) casto n; (1.2) kùch m
• kataloński: (1.2) pastís m
• koreański: (1.2) 과자 (kwaja), 케이크 (k’eik’ŭ), 케익 (k’eik)
• luksemburski: (1.1) Deeg
• łaciński: (1.1) farina, pasta; (1.2) placenta, libum
• niderlandzki: (1.1) deeg n; (1.2) gebak n
• niemiecki: (1.1) Teig m; (1.2) Kuchen m
• norweski (bokmål): (1.1) deig m; (1.2) kake m/ż
• nowogrecki: (1.1) ζύμη ż; (1.2) τούρτα ż, κέικ n
• nowopruski: (1.1) zingslā ż; (1.2) lūgis m
• połabski: (1.1) ťostü n
• rosyjski: (1.1) тесто n; (1.2) пирог m
• słowacki: (1.1) cesto
• szkocki gaelicki: (1.1) taois ż
• szwedzki: (1.1) deg w; (1.2) kaka w
• ukraiński: (1.1) тісто n; (1.2) пиріг m
• wilamowski: (1.1) taeǵ m, taag m, tȧg m; (1.2) kuha m, ku̇ha m, kücha m, küha m
• włoski: (1.1) pasta ż; (1.2) dolce m

źródła:

1.  Hasło „ciasto” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
2.  Hasło „ciasto” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
3.  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
4.  Hasło „ciasto” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.