dativo

dativo (esperanto)

morfologia:

dativ•o

wymowa:

IPA: /daˈti.vo/

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) gram. celownik

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	dativo	dativoj
akuzativo	dativon	dativojn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. dativus

uwagi:

źródła:

dativo (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [daˈti.βo]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gram. celownik

odmiana:

(1.1) lm dativos

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. dativus

uwagi:

źródła:

dativo (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) gram. celownik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. dar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dativo (język włoski)

wymowa:

IPA: /da.'ti.vo/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gram. celownik

przymiotnik

(2.1) gram. celownikowy

odmiana:

(1.1) lp dativo; lm dativi

(2.1) lp dativo m, dativa ż; lm dativi m, dative ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) caso dativo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dato m

czas. dare

przym. dato

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. dativus

uwagi:

(1.1) zobacz też: nominativo • genitivo • dativo • accusativo • strumentale • locativo • vocativo

źródła: