pracobiorca

pracobiorca (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) praw. osoba fizyczna, którawykonuje pracę na rzecz pracodawcy w oparciu o umowę o pracę i otrzymuje za to wynagrodzenie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pracownik, zatrudniony

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) employee
• duński: (1.1) arbejdstager w
• esperanto: (1.1) laborprenanto
• niemiecki: (1.1) Arbeitnehmer m
• norweski (bokmål): (1.1) arbeidstaker m

źródła: