puckel

puckel (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zool. garb (u niektórych zwierząt, np. u wielbłąda)

(1.2) (u człowieka) garb

(1.3) nierówność terenu, garb

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) pot. lanie, cięgi, baty

odmiana:

(1) en puckel, puckeln, pucklar, pucklarna

(2.1) ett puckel, pucklet, blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) kutrygg, puckelrygg

(1.3) upphöjning, gupp, knöl, krön

(2.1) stryk, prygel, smörj

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. puckla på

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe puckelpist, puckelrygg

etymologia:

uwagi:

zobacz też: części ciała zwierząt w języku szwedzkim

źródła: