vanagloria

vanagloria (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ba.na.ˈɣlo.ɾja]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pycha, chełpliwość

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od vanagloriarse – se vanagloria

odmiana:

(1.1) lm vanaglorias

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) jactancia, ufanía

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. vanagloriarse

przym. vanaglorioso

przysł. vanagloriosamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

hiszp. vana + gloria

uwagi:

źródła:

vanagloria (język włoski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pycha, chełpliwość

odmiana:

(1.1) lp vanagloria; lm vanaglorie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) vanità, vanteria, presunzione, superbia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. vanus → próżny + łac. gloria → chwalba

uwagi:

źródła: