Adam

Adam – imię męskie pochodzenia semickiego. W języku hebrajskim אדום oznacza czerwony, od koloru ziemi, z której Adam był ulepiony; w językach tureckich i ałtajskich oznacza „człowiek”.

• Adamie, ty boży kmieciu,
  Ty siedzisz u Boga w wiecu.
  • Źródło: pieśń wielkanocna z XIV wieku, włączona w XV wieku do tekstu Bogurodzicy
  • Zobacz też: Bóg

• Adam – pierwszy pantoflarz, a zarazem szczęśliwiec, który nie miał teściowej.
  • Autor: Kazimierz Bartoszewicz
  • Zobacz też: pantoflarz, teściowa

• Adam cóż by poradził, gdyby Bóg w raju Ewy nie posadził.
  • Opis: przysłowie polskie
  • Zobacz też: Ewa, raj

• Adam ujrzawszy, że Ewa jest naga, innego raju już się nie domaga.
  • Autor: Jan Sztaudynger, Piórka, Wydawn. Literackie, 1985, s. 106.
  • Zobacz też: nagość

• Na Adama pięknie, jutrzenka jasna, będzie stodoła ciasna.
  • Opis: przysłowie polskie

• Na Adama pięknie, zima prędko pęknie.
  • Opis: przysłowie polskie
  • Zobacz też: zima

• Począwszy od Adama, każdy człowiek kłamie.
  • Autor: Salomon Rysiński
  • Opis: przysłowie polskie
  • Źródło: Na wszystko jest przysłowie, oprac. Stanisław Świrko, Poznań 1975, s. 48.
  • Zobacz też: kłamstwo

Zobacz też:

• Adam i Ewa
• człowiek

Zobacz też hasło Adam w Wikisłowniku