Dno

Dno – dolna powierzchnia czegoś wklęsłego – naczynia, zbiornika wodnego itp.

• A może dopiero w świecie, który nie zna grawitacji, będzie opadanie na dno godne pogardy?
  • Autor: Stanisław Jerzy Lec, Myśli nieuczesane, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1974, s. 188.

• Dno jest dnem, nawet jeśli jest obrócone do góry.
  • Autor: Stanisław Jerzy Lec, Myśli nieuczesane

• (…) dno każdej tragedii to głupota.
  • Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Znachor. Profesor Wilczur, Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 1988, s. 37.
  • Zobacz też: tragedia, głupota

• Sięgnąłem dna i usłyszałem pukanie od dołu.
  • Autor: Stanisław Jerzy Lec
  • Źródło: „Polityka”, wydania 14–26, Wydawnictwo Prasowe „Polityka”, 2009, s. 41.

Zobacz też:

Zobacz też hasło dno w Wikisłowniku

• kabaret Dno
• Nad jeziorem bez dna