Plastelina – masa plastyczna wykonana z wazeliny zmieszanej z węglanem wapnia (kredą) i kwasami tłuszczowymi (głównie stearynowym), służąca do modelowania przestrzennego.
Jestem malutki ludzik z plasteliny. Dlatego na imię mi Plastuś. Mam śliczne mieszkanie: oddzielny drewniany pokoik. Obok mnie, w drugim pokoju, mieszka tłuściutka, biała guma. Ta guma nazywa się myszka. A zaraz koło gumki mieszkają cztery błyszczące, ostre stalówki. A z drugiej strony, w długim korytarzu, mieszka pióro, ołówek i scyzoryk. Z początku nie wiedziałem jak się nasz dom nazywa. Teraz już wiem: piórnik.
Autor: Maria Kownacka, Plastusiowy pamiętnik, rozdz. Dlaczego nazywam się Plastuś
Plastelina daje niesamowicie wiele możliwości technicznych. Uwielbiam formować z niej kształty, kreować postaci, budować nierealne światy. Najbardziej cenię chyba animacje rysunkowe. Taki klasyczny, żmudny proces tworzenia, 24 klatki na sekundę. To wymaga nie tylko doskonałego warsztatu i dobrej kreski, ale i ogromnej cierpliwości.
W środku działo się ze mną mniej więcej to, co z małym dzieckiem, któremu obiecano na Nowy Rok wóz strażacki z migającym kogutem i syreną, a które dostało jakieś żałosne pudełko plasteliny